اختصاصی سلام نو/
ظریف را فقط با خودش مقایسه کنیم
برخورد با سرمایه‌هایی مثل محمدجواد ظریف باید به گونه‌ای باشد، که این افراد نگران اشتباهات سهوی خود نباشند. جواد ظریف هم جایزالخطاست و این مساله زمانی می‌تواند زمینه ساز جلوگیری از اشتباهات دیگر باشد که ...
یادداشت روز: محمدجواد ظریف، وزیر امور خارجه کشورمان را می‌توان یکی از با پرستیژ‌ترین دولتمردان ایران طی سال‌های گذشته تلقی کرد. این وزیر کارکشته توانست غرور شکسته شده ایرانیان را در میان دولتمردان خارجی احیا و شرایط را برای پیشبرد اهداف دیپلماسی دولت جدید، فراهم کند. تسلط وی به اصول دیپلماتیک و همچنین چهره قابل قبول و دانشمندش میان دیپلمات‌های دیگر کشور‌ها، وی را به یکی از محبوب‌ترین وزرای حسن روحانی تبدیل کرده است؛ تا جایی که برخی وی را با زنده یاد محمد مصدق مقایسه کرده و معتقدند که وی راه مصدق را در پیش گرفته است. این قیاس جالب – فارغ از درست یا غلط بودن آن- ریشه در رفتار‌ها و فرهنگ سیاسی مردم ایران دارد.
نکته حائز اهمیت آن است که این مقایسه تا زمانی که در حد مقایسه و در راستای میزان محبوبیت وی باشد اشکالی ندارد، اما اشکال اساسی زمانی نمایان میشود که هویت افراد توانمندی مثل جواد ظریف، با افراد و شخصیت‌های دیگر به ویژه شخصیت‌های تاریخی در هم آمیزد. بدیهی و پرواضح است که بستر حرکت مصدق، با شرایط زمانی و مکانی حال حاضر ایران قرابت‌های حداقلی دارد که در این فرصت به آن نمی‌پردازیم.
محمدجوادظریف را باید با خودش، شرایط فعلی ایران و دیگر همکارانش در دولت‌های گذشته مقایسه کرد. رعایت این مساله در تعریف شخصیت ظریف، به وی کمک می‌کند بتواند به نسبت شرایط، عملکرد بهتری داشته باشد. مقایسه ظریف با افرادی مثل مصدق و... نه تنها به وی کمک نمی‌کند، بلکه می‌تواند زمینه افزایش سطح انتظارات نامتعارف از وی را نیز به همراه داشته باشد و در نهایت این امر به سقوط وی منجر شود.
عدم توسعه فرهنگ سیاست ورزی میان ایرانیان، خطر سقوط از عرش به فرش را برای سیاستمداران، به ویژه سیاستمداران محبوب، همیشه تازه نگه می‌دارد و این امر در نهایت به از دست دادن سرمایه‌های ملی منجر میشود. ظریف بعنوان یکی از کارامد‌ترین وزرای دولت یازدهم، نیازمند تعریف هویت مستقلی از سوی مردم است که براساس آن، بتواند مطالبات طرح شده از سوی جامعه را تحقق بخشد.
برخورد با سرمایه‌هایی مثل محمدجواد ظریف باید به گونه‌ای باشد، که این افراد نگران اشتباهات سهوی خود نباشند. جواد ظریف هم جایزالخطاست و این مساله زمانی می‌تواند زمینه ساز جلوگیری از اشتباهات دیگر باشد که ظریف مانند یک بت در نگاه مردم شکل نگیرد تا با یک اشتباه سهوی، این بت شکسته شود. بزرگان و نخبگان جامعه بیش ازانکه نیازمند مقایسه با دیگر شخصیت‌های همسان خود باشند، نیازمند به رسمیت شناخته شدن با هویت شخصی خودشان هستند تا با تکیه بر همان شخصیت مسیر دستیابی به موفقیت‌های ملی را فراهم کنند.
نظرات بینندگان
انتشار یافته: ۸
در انتظار بررسی: ۰
غیر قابل انتشار: ۱
مقدم
|
۰۹:۲۵ - ۱۳۹۲/۱۱/۱۹
7
15
پاسخ
چه تحلیل اب دوغ خیاری تو جمهوری اسلامی حرف اول اخر را رهبر میزنه
رضوان
۱۵:۰۸ - ۱۳۹۲/۱۱/۱۹
2
12
آره بیاین ظریف رو فقط با خودش مقایسه کنیم
یه دقیقه صبر کن...
آها هیچ تفاوتی ندارن!
سبحان
۰۱:۳۶ - ۱۳۹۲/۱۱/۲۰
0
21
ظریف حمایت واقعی لازم داره. نه اسطوره سازی
ناشناس
۰۴:۱۷ - ۱۳۹۲/۱۱/۲۱
3
مورچه چی که ازشم خون بگیرم.چقدر توهم
۱۲:۵۳ - ۱۳۹۲/۱۱/۲۲
یه کم صبر کنین عجله نکنین هنوز قصه تموم نشده
محمودجان
۱۹:۰۳ - ۱۳۹۲/۱۱/۲۲
1
انسانهای مهم و کار بلد در هر زمانه یکه تاز میدان هستند ظریف فقظ ظریف هست
۰۰:۲۸ - ۱۳۹۲/۱۱/۲۴
عزیزم فعلا که رهبری سکوت کرده! اگر موافقت یا مخالفتشون رو اعلام میکردن حق با شما بود! ایشون فقط گفتند که به تیم ایرانی اعتماد دارند. سکوت ایشون برای اینست که مردم خودشون درباره نتایج دیپلماسی اعتدال و لبخند قضاوت کنند! به خاطر خدا(!!!) انصاف داشته باشید!
۲۱:۵۸ - ۱۳۹۲/۱۱/۲۵
له توافق ژنو از نظر شکلی وماهوی طبق حقوق معاهدات تقریبا ایرادی نداره اما مثل اینه که پدری عمده دارایی خود رابه دشمن دیرینه خود برای بهبود روابط ببخشد ووقتی با اعتراض فرزندان خود مواجه میشود بگوید من این کاررا کاملا قانونی ودر دفتر اسناد رسمی انجام داده ام واگر ایراد حقوقی دارید میتوانید بیان کنید من نمیدانم آقای روحانی با چه هدفی این مطلب را بیان نمودند؛ما انتظار داشتیم در مذاکرات ژنو اول از همه ترور دانشمندان هسته ای ما با حمایت دولت امریکا و اجرای دولت اسرائیل بحث شود و امریکا متعهد به این شود که دست از ترور وتروریستها بردارد وسپس تاوان این جنایتها که بیش تر از اموال بلوکه شده ایران است رابپردازد،وسپس درمورد نحوه نظارت بر فعالیتهای هسته ای بحث شود نه درصد غنی سازی که ان پی تی منعی ننموده است وهمچنین توافقی نوشته شود که جلوی تفسیرهای غلط موسع ومضیغ رابگیرد ودیگر اینکه راه هرگونه اظهار نظر خارج از توافق ومجامع بین المللی نظیر همه گزینه هاروی میز است وموشکهای بالستیک وتحقیقات هسته ای و...را بگیرد وهمچنین همه تحریمهارادر مرحله اول به حالت استند بای درآورد نه این توافق آبدوغ خیاری ،فکر کنم کم کم ظریف راباید با میرزاملکم خان وضیا الدین طباطبائی و...مقایسه کنیم
