آقای فانی ضعیف عمل می کند.مدیرکل جدیدآموزش وپروش تهران محافظه کاراست.
کیانوش انصاری
تعهد نمایندگان یا فشار سیاسی؟
کیانوش انصاری، مسئول ستاد دکتر روحانی در شهرستان درگز و فعال سیاسی اصلاح طلب در یادداشتی برای سلام نو نوشت:
دکتر فانی در حالی پنجمین ماه وزارت خود در آموزش و پرورش را پشت سر می‌گذارد که زمزمه‌های استیضاحش از میان بهارستان نشینان به گوش می‌رسد و در حالی که هنوز بسیاری از طرح‌های پیشنهادی وی به مرحله اجرا نرسیده است! قرار است تا پرونده استیضاحش به هیئت رئیسه مجلس تقدیم شود!!!
و البته برخی نمایندگان نیز نظر دیگری دارند
به‌اعتقاد ابوالقاسم خسروی عضو کمیسیون آموزش و تحقیقات مجلس ازآن‌جایی که وزیر آموزش و پرورش دیرتر از سایر وزرا فعالیت خود را آغاز کرده است نمی‌توان در این مدت زمان کوتاهی که از فعالیتش می‌گذرد راجع به توانایی یا عدم ناتوانی وی تصمیم گیری کرد.
از زمان آغاز به کار دولت منتخب، تا به امروز فشارهای مختلف و فراوانی از سوی مجلسیان به دولت تدبیر و امید وارد شده است. از کارت زردهای مختلف وزرا گرفته تا احظاریه ها و فشارهای سیاسی به مسئولین به خاطر جلوگیری از تغییرات مدیریتی که هر دولتی در بدو شروع به کارش به آن نیاز دارد.
و اما این ها نه آغاز و نه پایان ماجرا بوده و خواهد بود. این دولت همینک حتی یک قانون از بودجه خود را اجرا نکرده است که تا به الان شاهد این بوده ایم که برخی وزرا بارها و بارها به مجلس شورای اسلامی فراخوانده شده اند و متاسفانه نحوه این سوالات و وزن و تعهد این رفتارها به قدری عجیب و غریب است که اخیرا با تاسف فراوان سوالاتی که توسط قشری از همین طیف از وزیر محترم اطلاعات پرسیده شد مایه تمسخر دشمنان نظام و شرمندگی دلسوزان شد.
حال نیز قرعه استیضاح پس از وزرای صنعت، کشاورزی و اقتصاد این بار به نام آموزش و پرورش افتاده است و برخی نمایندگان مجلس در تلاش برای استیضاح علی‌اصغر فانی سکاندار وزارت آموزش و پرورش هستند که پس از دو ماه و اندی سرپرستی بر این وزارتخانه از تاریخ 5 آبان با کسب 185 رأی اعتماد از مجلس به عنوان وزیر آموزش و پرورش دولت یازدهم فعالیت خود را آغاز کرد.
علی اصغر فانی و تیم مدیریتی وزارت آموزش و پرورش هنوز یک قانون از بودجه ای که خود نوشته باشد را اجرا نکرده است. تمام تعهدات و راهبردهای این سازمان مربوط به دولت گذشته است که ممکن است بسیاری از آنها حتی مورد قبول مدیران توانمند و متخصص دولت جدید نباشد. به لطف مدیریت یکپارچه همین استیضاح کننده های محترم در دولت قبلی، تمام وزارت خانه های دولت از جمله وزارت آموزش و پرورش به شدت مقروض و بدهکارند. با وجود اینکه فقط درآمد حاصل از نفت در دولت گذشته بیشتر از تمام دولت ها از زمان نهضت ملی شدن نفت تا کنون بوده است، در برخی از ارکان اقتصادی دولت چنان وضعیت مالی نابسامان و خراب است که گویی در هشت سال گذشته در این مملکت قحطی آمده بوده است.
چه کسی بهتر از نمایندگان و مسئولین محترم بر وضعیت خطرناک کشور و کار سخت دولت دکتر حسن روحانی آگاهی دارد؟
در این شرایط که مدیران دولت با کار طاقت فرسا و فداکاری در پی رفع مشکلات فراوان و نفس گیر کشور هستند آیا این صحیح است که فکر و آرامش دولت و اعضای کابینه را اینگونه به هم بریزیم؟
فتح‌الله حسینی نماینده طراح استیضاح وزیر آموزش و پرورش درخصوص دلایلش برای استیضاح دکتر فانی می‌گوید. طرح استیضاح وزیر آموزش و پرورش با 8 محور تقدیم هیئت رئیسه مجلس می‌شود و ما بر این موضوع همچنان مصر هستیم.
محمدحسن دوگانی عضو کمیسیون برنامه و بودجه نیز درباره این هشت محور گفته است: «سوءمدیریت، عدم برنامه‌ریزی مناسب، عدم توانایی مدیران ستادی و استان‌ها، نداشتن برنامه مناسب برای آموزش و پرورش، افت شدید تحصیلی در سال جاری، ایجاد بی‌انگیزگی میان فرهنگیان، مشخص نبودن سرنوشت بیمه طلایی فرهنگیان و عدم توجه به تحول بنیادین در آموزش و پرورش از جمله محورهایی است که بر اساس آن تصمیم به ارائه طرح استیضاح وزیر گرفته‌ایم».
بهتر است به صورت جداگانه به دلایل هشتگانه طرح شده جهت استیضاح وزیر آموزش و پرورش دقت کنیم.
سوءمدیریت، عدم توانایی مدیران ستادی و استان‌ها، ایجاد بی‌انگیزگی میان فرهنگیان: این سه فاکتور از هشت دلیل استیضاح وزیر آموزش و پرورش بوده اند. حال باید توجه داشت که منظور و نگاه نمایندگان محترم نسبت به این فاکتورها چیست؟
سوء مدیریت: آیا می شود مدیری را در طول مدیریتی پنج ماهه آنهم در شرایطی که با آواری از کاستی ها و بدهی ها رو به رو است را به سوء مدیریت یا حتی برعکس دوران پنج ماهه او را به عنوان مدیریت مثبت ارزیابی کرد؟ آیا بهتر نیست اگر واقعا مخالفین محترم دولت تدبیر و امید نگران پیشرفت این سرزمین و آبروی نظام اسلامی هستند حرفه ای تر عمل می کردند و برای در بوته نقد گذاشتن وزارتخانه مهمی چون آموزش و پرورش به مدیران این وزارتخانه فرصت بیشتری می دادند؟ آیا اینگونه رفتارها در مجلس شورای اسلامی این شائبه را نزد مردم فهیم کشورمان ایجاد نمی کند که قصد نمایندگان مخالف دولت در ایجاد این فضای تهدید و تحدید دولت و این فشارهای سیاسی تنها و تنها سهم خواهی ها و چانه زنی های سیاسی بر سر منافع پست ها و مدیریت ها در مناطق و شهرستان های کشور است؟
عدم توانایی مدیران ستادی و استان‌ها: وزیر محترم آموزش و پرورش، تنها پنج ماه است که روی کار آمده است. قطعا مدیران ایشان در ادارات کل استان ها مدت زمان کمتری است که انتصاب و شروع به کار کرده اند. واقعا چگونه می شود در این مدت کم اینگونه قاطعانه به نقد و قضاوت درباره میزان عملکرد و توانایی های آنها نشست؟ آیا منظور نمایندگان محترم از عدم توانایی مدیران ستادی نوع فکر کردن و اندیشه های آنان بوده است؟ در نظرگاه ما کدام مهمتر است؟ مسائل سیاسی و جناحی و سهم خواهی های گروهی؟! و یا اینکه توانایی های دولت، حقوق دولت مردان و رای و نظر مردم؟
ایجاد بی‌انگیزگی میان فرهنگیان: فکر می کنم جالب ترین و البته مهم ترین دلیل استیضاح وزیر آموزش و پرورش همین بهانه است.
ایجاد بی‌انگیزگی میان فرهنگیان یعنی چه؟ آشکار است که احتمالا منظور نمایندگان محترم این بوده است که عزل و نصب های طبیعی که در سطح مدیریتی این وزارتخانه انجام می شود موجب بی انگیزه شدن همفکران و مدیران دولت گذشته شده است. این را نگارنده هم قبول دارد که بلاتکلیفی مدیران اصلا اتفاق مناسبی در جریانات اخیر نبوده و نیست و هرچه سریعتر باید تغییرات لازم جهت توسعه برنامه ها و رسیدن به انتظارات مردمی ایجاد شود و رای مردم هم نشان داد که اکثریت ملت شریف ایران خواستار و منتظر تغییرات اساسی بودند. اما متاسفانه گاها تاخیرهایی در تغییر و تحولات مدیریتی استان ها و شهرستان ها شاهد هستیم. و این تاخیرها نه از سستی مدیران که اتفاقا و دقیقا مهمترین دلیلش فشارهای سیاسی و دو چهره بازی کردن برخی نمایندگان محترم و همفکرانشان بوده است که این استیضاح نیز نمونه آشکاری از این موضوع است.
عدم برنامه‌ریزی مناسب، نداشتن برنامه مناسب برای آموزش و پرورش، افت شدید تحصیلی در سال جاری، مشخص نبودن سرنوشت بیمه طلایی فرهنگیان و عدم توجه به تحول بنیادین در آموزش و پرورش نیز پنج فاکتور بعدی به اصطلاح دلایل نمایندگان محترم جهت استیضاح وزیر محترم آموزش و پرورش بوده است. در قوانین و نحوه اداره مجلس شورای اسلامی از نطق پیش از دستور گرفته تا تذکر و... برای نمایندگان محترم فرصت انتقاد و پیشنهاد و اعتراض دیده شده است. جدای از این حقیقت که فاکتورهایی چون افت شدید تحصیلی دانش آموزان و... را باید مدیران گذشته پاسخ دهند و ورای این حقیقت که از مدیرانی که کمتر از پنج ماه است در سمت مدیریتی خود مستقر شده اند نمی شود درباره افت تحصیلی سالانه پرسید و جدای از این مسئله مهم که اصلا استیضاح وزیری که بعد از پنج ماه روی کار آمده است، یک اقدام حیرت آورست... می شود به سوال رسید که آیا اساسا این دلایل عجیب و غریب و ادعاهایی که به سلیقه مدیریتی و فکری افراد برمی گردد دلایل کوچکی برای یک استیضاح نیستند؟ آیا اگر واقعا دلایل مطرح شده نگرانی نمایندگان محترم بوده است بهتر نبود که قبلا از فرصت ها و تریبون های فراوانی که در اختیارشان هست استفاده کرده و تذکراتی را به وزارت محترم آموزش و پرورش داشته باشند و پاسخ های منطقی آنها را نیز دریافت کنند؟ امروز یک شهروند ایرانی از خود می پرسد که قبل از استیضاح و تهدید برکناری، آیا بهتر نبود نمایندگان محترم به صورت نطق و مصاحبه و... وارد بحث و اطلاع رسانی عمومی با مردم می شدند؟ اگر وجدان عمومی به این نتیجه برسد که خدای ناکرده در این استیضاح بحث های گروهی و جناحی و مطلق نگری ها مهمتر از تعهد و دلسوزی بوده است چه پاسخی داریم که به وجدان مردم بدهیم؟
مسئله بعدی شخص دکتر فانی و سوابق و مدیریت بسیارعالی ایشان بوده است. نمایندگان طراح و امضا کننده این استیضاح اگر بتوانند بعد از پنج ماه مدیر تواندمندی چون دکتر فانی را برکنار کنند آیا شخصی بهتر از دکتر فانی سراغ دارند که بتواند در طول پنج ماه اولیه خدمتش تمام مشکلات ملی موجود را حل و فصل کند؟
و اما نمایندگان محترم مجلس شورای اسلامی!
سوال دیگری که فکر این حقیر و خیلی از مردم این مرز و بوم را آزار می دهد این است که اینهمه مشکلات اساسی که از آنها نام برده اید و آنهمه مشکلات اساسی دیگری که در دلایل هشتگانه حضراتعالی دیده نمی شود و اما امروز گریبانگیر مردم ایران در وزارت خانه هایی چون آموزش و پرورش است در کجا و چه زمانی ریشه دارد؟ چرا در برهه ای از زمان دقیقا وقتی که مدیریتی اعمال می شد که محصول آن افت شدید تحصیلی و آینده آن مشکلات اقتصادی و بدهی های امروز بود نمایندگان محترم سکوت کرده بودند؟ اگر امروز آموزش و پرورش این سرزمین به ادعای خودتان با افت شدید تحصیلی رو به روست مسلما حاصل مدیریت سالهای پیش است که همفکران شما در این وزارت خانه مدیریت می کردند. حال سوال اینجاست که آیا با وزیران محترم دولت گذشته هم همینطور در طول پنج ماه اول خدمتشان برخورد شده است؟ چه زمانی و کدام نماینده مجلس در تریبون مجلس و به کدام سیاست وزارت خانه آموزش و پرورش دولت گذشته انتقاد کرده است؟ و مشکلات اقتصادی و آموزشی امروز را گوشزد کرده است؟ کدامیک از عزیزان در سال گذشته برای اتخاذ سیاست های اشتباهی که منجر به کاهش کیفیت آموزشی و به وجود آمدن مشکلات اقتصادی (که در هشت دلیل خود اشاره فرموده اند) از وزیر محترم سابق سوال نموده؟
و در پایان چند سوال:
آیا مردم نباید منتظر باشند که باز هم در این استیضاح هم ببینند که برای جناه محافظه کار و تندرو های سیاسی هنوز هم بیشتر از کارایی و مدیریت، خط و خط بازی های سیاسی و گروهی دارای اهمیت است؟ اصلا به رشد آمار تخصص گرایی در آموزش و پرورش دولت دکتر روحانی توجه شده است؟ اصلا به استفاده از نیروهای متخصص و کاردان و باتجربه در این وزارتخانه توجه شده است؟ آیا آنقدر که وزارتخانه و ادارات کل آموزش و پرورش دولت تدبیر و امید نظرات نمایندگان را دریافت می کنند و به آنها احترام گذاشته می شود در دولت قبل هم نظر نمایندگان مخالفشان را برای انتصابات مدیریتی دریافت می کردند؟
و مهمترین سوال این نگاشته این است که آیا وقت آن نرسیده است که پیام اعتدل را درک و بیاموزیم که با هر فکر و منطق و اندیشه ای که در عقل داریم بهتر است کمی بیشتر به نفع کشورمان و منافع ملی سرزمینمان از خود گذشتگی داشته باشیم؟
نظرات بینندگان
انتشار یافته: ۱
در انتظار بررسی: ۰
غیر قابل انتشار: ۲
دکترحاتمی
|
۰۷:۳۶ - ۱۳۹۳/۰۱/۱۱
0
پاسخ
