رامین فخاری
اوضاع نابسامان کودکان اجاره‌ای
رامین فخاری، از فعالین جوان اصلاح‌طلب یادداشتی را برای سلام نو ارسال کرده که در ادامه می‌خوانید:
بار‌ها در مترو و اتوبوس‌های تهران شهروندان شاهد این موضوع بوده‌اند که کودکانی بطور دسته جمعی به شکل‌های گوناگون مشغول گدایی در اتوبوس‌های بین شهری و متروی تهران هستند و به انواع گوناگون از جمله با ساز و آواز در اتوبوس‌ها و گدایی در مترو اقدام به جمعاوری کمک از شهروندان می‌کنند یا در سایر نقاط شهر اقدام به فروش فال یا گدایی می‌نمایند.
به نظر می‌رسد این کودکان کمتر از هفت سال دارند و بی‌شک کودکی که در این سن است اصلا معنی فقر و یا پول را متوجه نمی‌شود چه برسد به اینکه بخاطر فقر مالی اقدام به جمعاوری پول از دیگران نماید و هر چند ممکن از تعداد زیادی از خانواده‌ها از لحاظ مالی در مضیقه باشند ولی هیچ پدر و مادری عادی که لیاقت حضانت فرزند خود را داشته باشد راضی نمی‌شوند که کودکانشان را برای جمعاوری کمک مالی به مترو و اتوبوس بفرستند.
تقریبا عده زیادی از شهروندان نیز به این نقطه واقف هستند که این کودکان اجاره‌ای هستند اما به دلیل عاطفی بودن جامعه ایران دوباره به این کودکان کمک می‌نمایند که این موضوع نیز باعث حریص‌تر شدن افراد سودجو می‌شود.
این کودکان به دلیل بی‌سرپرستی از جانب افراد سودجو به این کار گماشته شده‌اند و ممکن است به دلیل مشغله زیاد ماموران ذیربط این گونه افراد فرصت سو استفاده از کودکان را داشته باشند در حالی که باید شدید‌ترین برخورد با افرادی که اقدام به سو استفاده از کودکان را می‌کنند انجام پذیرد زیرا کودکان پایه‌های بنای یک جامعه هستند و زمانی که پایه از ابتدا کج نهاده شود تا آسمان کج خواهد رفت و این گونه کودک در آینده به دلیل آسیب پذیر بودن بیشتر در معرض سایر ناهنجاری‌ها قرار خواهند گرفت و بدیهی است که از ابتدا با برخورد قاطع با سوداگران کودکان می‌توان در آینده انتظار جامعه امن تری را داشت.
علاوه بر این چشم پوشی از کشیدن کار اجباری و وادار کردن کودکان به گدایی تبعات سنگینی را برای جامعه خواهد داشت کودکی که در سنین پایین بجای بازی مشغول جمعاوری پول است بی‌شک در آینده فرد مفیدی برای جامعه نخواهد بود و آثار روانی آن دوران حتی در صورت بهبود زندگی‌اش تا آخر عمر با وی همراه خواهد بود.
برای خشکاندن ریشه همه ناهنجاری‌های اجتماعی نیاز است مسئولین امر اصلاح جامعه را از کودکان شروع نمایند و با برخوردی قاطع‌تر از برخورد با سوداگران مرگ زمینه‌های خشکاندن این معضل اجتماعی را فراهم آورند و مردم نیز با امتناع از دادن پول به این کودکان زمینه جمع شدن سو استفاده‌ها را از کودکان جمع نمایند بی‌شک اگر این کار برای اشخاص سودی نداشته باشد دست به این نوع اعمال نمی‌زنند.
