آیا این بحث‌ها مشکل حجاب را حل می‌کند؟

رسول جعفریان

آیا این بحث‌ها مشکل حجاب را حل می‌کند؟

در
روزهای اخیر منازعه بر سر حجاب و برخی مسائل مشابه میان دو جناح، به نقطه
حساس و دشواری رسیده و به تدریج سبب بروز نوعی ناهنجاری سیاسی ناخواسته
تازه ای در جامعه خواهد شد که به نفع هیچ کس نخواهد بود.

داستان
حجاب، چه اجباریِ برداشتنش و چه گذاشتنش، همواره، پدیده ای واکنش برانگیز و
حساس بوده و هست، یک زمان از سوی افراد محجبه و زمانی دیگر از سوی افراد
غیر محجبه. اگر جریان فکری و تربیتی بود، مسأله به صورت دیگری پیش می رفت،
اما اکراه و اجبار، در هر دو سو، واکنش منفی تند ایجاد کرده و خواهد کرد.

متاسفانه
این واکنش، به صورت طبیعی حکومت ها را، یکی برای برداشتن حجاب و دیگری
برای گذاشتن آن، به خشونت وادار کرده که تجربه آن را در هشتاد سال گذشته
داریم.

نتیجه این خشونت چه بوده و خواهد بود:

حکومت
ها یا موفق خواهند شد به زور کارشان را پیش ببرند که فرض کنیم ببرند
(هرچند تا بحال تجربه کاملا موفقی نبوده)، در آن صورت کینه ای را در دل
مخالف سیاست های آنان پدید خواهد آورد...

یا
آنکه موفق نشده و کار را نیمه کاره رها خواهند کرد که به طور طبیعی وضع
برخلاف سیاست آنان پیش خواهد رفت و نوعی مبارزه منفی به حساب خواهد آمد و
صورت مبارزه به خود خواهد گرفت.

در
کشورما سالهاست در باره حجاب کار تربیتی و کنترلی شده و تقریبا نوعی توافق
بین دو طرف، در حد وسط ایجاد شده است. زمانی که در این باره سخت گیری شود،
باز همان احساس مخالفت جدی تر شده و مشکل را بیشتر خواهد کرد. اگر حکومت
بنای سخت گیری بگذارد، نتیجه همان است که اشاره شد.

چه باید کرد؟

به
نظر می رسد، باید برای نگه داشتن وضعیت حدّ وسط تلاش کرد و اجازه نداد
اوضاع وخیم تر شود. این وخامت با تحریک طرف مقابل ـ که از قضا هر دو گروه
افراطی در دو سو مایل به آن هستند ـ بیشتر شده و به نقطه ای خواهد رسید که
به صورت یک بحران درآمده و بسا غیر قابل کنترل شود. حتی می تواند روی مسائل
دیگر هم تاثیر بگذارد. کسانی از مخالفان حجاب به عمد دنبال همین مسأله
هستند و عاملش کسانی هستند که غالبا از روی غیر عمد تحریک می کنند.

در چنین شرایطی:

بهتر آن است که هر دو طرف ساکت باشند و دیگر بحث از شلاق و زور و صاف کردن راه و ماجرای بهشت و جهنم نکنند.

بهتر است به همان حد وسط، بسنده شود و انتظار بیشتری از نظر ایجاد محدودیت و سختگیری مطرح نشده و سخنرانیهای تحریک آمیز ایراد نشود.

و
نکته اخیر آن که بند کردن اصل نظام به حجاب، بویژه وقتی حفظ نظام اصل است،
خطراتی دارد که به ریسک کردن آن نمی ارزد. بنابرین باز هم تأکید بر این
است که به کارهای فکری و تربیتی بسنده شده و از طرح بگومگوهای بیشتر به
خصوص در سطح کلان خودداری شود.

به
نظر می رسد هر دو طرف روی تلاش های فرهنگی و تربیتی اتفاق نظر دارند.
بنابرین بهتر است امکانات مالی و فکری خود را در این زمینه متمرکز کرده و
با اخلاق و رفتار بهتری بدون آن که مساله را تبدیل به یک «مشکل» کنند «حل»
نمایند و بدانند که هیچ منکری برای همیشه از جامعه ریشه کن نخواهد شد.

امیدوام از آنچه گذشت برداشت سوئی نشود.

نظرات بینندگان

انتشار یافته: ۱

در انتظار بررسی: ۰

غیر قابل انتشار: ۱

دکترعباس حاتمی

|

۱۰:۲۵ - ۱۳۹۳/۰۳/۰۹

0

پاسخ

این روحانی نواندیش وتوانابهترین گزینه برای نمایندگی مجلس است.