سارا قاسمپور در گفتگو با سلام نو:
مسئولین موظف به بررسی موضوع حضور زنان در ورزشگاهها هستند
باید انقدر با هم صحبت کنیم تا به مفاهمه برسیم قطعا موضوعات دیگری مهمتر از استادیوم هم هست که باید یکبار برای همیشه نسل ما برای آن به توافق نهایی برسد پس همه از مخالف وموافق باید این فضای محترمانه ومنطقی گفتگو را حفظ کنیم.
سرویس اجتماعی: با گذشت چند ماه از شروع ممنوعیت حضور زنان در استادیوم والیبال، هنوز هم اظهار نظرهای گوناگونی را شاهد هستیم. مخالفین و موافقین هر کدام دیدگاه خود را درخصوص لزوم ممنوعیت یا آزادی حضور زنان در ورزشگاه مطرح می‌کنند. برخی معتقدند که زنان هم مانند مردان باید این حق را داشته باشند و ممنوعیت شرعی هم در این رابطه وجود ندارد و برخی هم معتقدند که اساسا کار زن شوهرداری است و اگر هم به والیبال علاقه داشت می‌تواند آن را از تلویزیون منزل تماشا کند. شاید حضور در استادیوم‌های ورزشی بیش از همه، خواست و مطالبات دختران ایران باشد که بتوانند به همراه خانواده خود به ورزشگاه بروند. در همین رابطه سلام نو گفتگویی با سارا قاسمپور، دبیرکارگروه دختران معاونت زنان ریاست جمهوری انجام داده که در ادامه می‌خوانید:
وی در این رابطه گفت: این که می گویند زنان باید در خانه بمانند و فعالیت سیاسی و مدنی نداشته باشند، هیچ مطابقتی با اصول اسلامی، خواست امام و قانون اساسی ندارد. کسانی هم که این موضوع را مطرح می کنند، به اسلام یا خواست امام و قانون اساسی استناد نمی کنند. بلکه با دقت کمی به یک حس و باور عمومی درباره یکی از نقش های زن در خانواده یعنی مادری این حرف‌ها را می‌زنند.
اشتغل شرط سلامت روان زنان است
سارا قاسمپور در ادامه به «پایگاه خبری تحلیلی سلام نو» گفت: بیشتر ما هم این حس و باور را داریم که در حالت ایده آل مادری شغلی تمام وقت است. یعنی اگر شما به عنوان یک زن مجبور نباشید از خانه بیرون بروید و برای تامین مالی خانواده همدوش همسرتان کار کنید و یا حادثه‌ای روی ندهد، ایده آل این است که در سال های کودکی فرزندانتان از آنها جدا نشوید و برای تربیت و سلامت آنها لحظه به لحظه برنامه داشته باشید. این مساله هم به اندازه کافی از لحاظ روحی وعاطفی و حتی جسمی شما راضی نگه می دارد و هم نگهداری از فرزند وقتی برای کارهای دیگر برایتان باقی نمی گذارد. البته یادمان نرود که این شرایط ایده آل است برای خانمی که مشکل مالی نداشته و امنیت روانی هم دارد که با خود اینگونه تصمیم بگیرد که اگر الان چند سالی برای کودکم فداکاری کنم، بعدا می توانم دوباره به کاری مشغول شوم. در این صورت همه از مادری تمام وقت در 5-6 سال اول تولد کودکان استقبال می کنیم اما قبل و بعد از این دوره چه به سر خانمها می آید؟
این فعال اجتماعی تاکید کرد: اینجا دیگر مساله سلامت روان انسان مطرح است. ما اشتغال را شرط سلامت جسم و روان خانمها می دانیم .کار خانه که ما هم معتقدیم اولویت دارد. وقتی کودکی در خانه نیست، فعالیت روزمره ساعتی از وقت زنان را می گیرد، بقیه روز و این بیکاری مثلا 7-8 ساعته آن هم در فضای محدود خانه چه بر سر زنان می آورد؟ از طرفی سن باروری زنان هم نامحدود نیست در عمر یک زن ممکن است نهایتا 10-20سال مادر تمام وقت باشد. وقتی از اولویت نقش مادری زن سخن می گوییم به بقیه عمر او هم فکر کرده ایم؟
شاهد موج خیره‌کننده‌ای از حضور اجتماعی زنان خواهیم بود
وی با اشاره به اهمیت کار در تعالیم اسلامی افزود: حضرت علی می فرمایند بزرگترین تفریح کار است یعنی اشتغال بزرگترین شادی و نشاط را به انسان می دهد. اشتغال هم البته لزوما استخدام نیست. هر زنی علاوه بر استعداد مادری و همسری به عنوان یک انسان استعدادهای خاصی دارد که وقتی به آن می پردازد احساس رضایت و نشاط می کند. آیا می توانیم انسان ها را از بروز استعدادهایشان محروم کنیم؟ اسلام و دیدگاه امام و قانون اساسی همه بنای عقلی دارند و این مسایل سال هاست در جامعه ما هم حل شده و واقعیت های جامعه هم بسیار جلوتر از این دیدگاه‌ها هستند. زنان و دختران ما در سکوت و با جدیت، آهسته و پیوسته توانمندی هایشان را اثبات می کنند و در همه عرصه ها و حتی در سیاست هم که دشواری‌های فرهنگی و اجتماعی نفس گیرتری دارد. حتی در نقاط دور افتاده ایران دختران عضو شورای شهر و شهردار و فرماندار حضور دارند. به زودی هم ما شاهد موجهای بلندتر وخیره‌کننده‌تری از حضور اجتماعی زنان خواهیم بود.
قاسم پور در خصوص حضور زنان در استادیوم گفت: درباره حضور زنان در استادیوم چند ملاحظه وجود دارد. اول اینکه اصلا می توان این حق را با هر استدلالی سلب کرد یا نه؟ وقتی نتوانیم این حق را سلب کنیم یعنی صورت مساله را نتوانیم پاک کنیم برای حل کردنش چاره اندیشی می کنیم.
هیچ بن‌بستی وجود ندارد
وی توضیح داد: بعضی‌ها نگرانی‌هایی را مطرح می کنند؛ از مسایل فقهی تا زیرساختها وامکانات ورزشگاهها. ولی ما می گوییم در طول سال صدها مسابقه ورزشی در قالب لیگ های داخلی یا بازی های ملی با صرف هزینه های بالا در همه جای ایران برگزار می شود، این موضوع با توجه به جذابیتی که برای خانمها هم دارد با یک مجوز ساده می تواند به یک فرصت تفریح خانوادگی تبدیل شود. در طول تاریخ اقوام ایرانی آیینهای جمعی خاصی با موضوعات مذهبی ،پهلوانی و... داشته‌اند. زن ومرد، کوچک وبزرگ هم تماشا می کردند. حالا به جای سوارکاری و چوگان زنان می خواهند هیجان فوتبال و والیبال را تجربه کنند . وقتی تصمیم به حل موضوع گرفتیم چنانکه گفته شده هیچ بن بستی وجود ندارد.
قاسم پور در خصوص راه حل مقابله با چنین تبعیض هایی گفت: گفتگو و قانون راه حل از میان برداشتن تبعیض جنسیتی است. در این مورد و در هر تبعیض دیگری مبدا ما گفتگو و مقصد ما قانون است. بالاخره باید انقدر با هم صحبت کنیم تا به مفاهمه برسیم قطعا موضوعات دیگری مهمتر از استادیوم هم هست که باید یکبار برای همیشه نسل ما برای آن به توافق نهایی برسد پس همه از مخالف وموافق باید این فضای محترمانه ومنطقی گفتگو را حفظ کنیم.
وی در پایان به سلام نو گفت: در یکی از فضاهای مجازی من گروهی به نام حجاب دیدم که با حدود 17000 عضو، مخالفین و موافقین از زن و مرد با گرایشهای مختلف تحصیلی از طلاب علوم دینی تا دانشجویان جامعه شناسی و حقوق، با شور جوانی ولی با متانت و منطق با هم درباره موضوع حضور زنان در ورزشگاهها گفتگو می کنند. بحث‌های مربوط به این حوزه را در هر فضایی هم ما شنونده هستیم و هم معاونت امورزنان ریاست جمهور و وزارت ورزش. با دستور رییس جمهور مسئولین موظف به بررسی موضوع هستند.
