در گفتگو با یک نماینده مجلس بررسی شد/
چه کسانی دیگر نمی‌توانند حزب تاسیس کنند؟
نماینده مجلس و وزیر و چهره‌های سیاسی رژیم گذشته هم محروم هستند، اما نه اینکه هر کسی که در آن دوره زندگی کرده‌اند. البته همگی آنها اینقدر سنشان بالا رفته است که یا مرده‌اند و یا دیگر پیر شده‌اند که نای نفس کشیدن هم ندارند.
سرویس سیاسی: هفتهٔ گذشته مجلس شورای اسلامی طی مصوبه‌ای، عده‌ای از افراد و اقشار جامعه را از تاسیس حزب باز داشت. این در حالی است که بسیاری از فعالین سیاسی و مدنی، این اقدام مجلس را مخالف حقوق شهروندی دانسته و بر این باورند که چنین اقداماتی تنها در راستای کنترل فضای سیاسی کشور توسط اصولگرایان بهارستان است. برخی معتقدند از آنجایی که فعالیت‌های مجلس شورای اسلامی از فعالیت‌های فراجناحی عقب گرد داشته است و مصوبات جناحی را با خود همراه دارد، این محدودیت تاسیس حزب نیز خصومت‌های سیاسی و جناحی را متصور می‌کند. نکتهٔ حائز اهمیت این است که آیا مجلس شورای اسلامی نباید مطابق قانون اساسی متعلق به تمامی اقشار مردم و جناح‌های مختلف سیاسی باشد؟ پس چگونه است که این مجلس در صدد محدود کردن آرمان‌های اصیلی است که برای حفظ و حراست از آن، جوانان بسیاری خون خود را فدات کرده‌اند. آزادی احزاب در چهارچوب قانون اساسی امری است که نباید قربانی خصومت‌های سیاسی شود. در همین رابطه خبرنگار سایت سلام نو گفت‌و‌گویی با محمد ابراهیم رضایی، از اعضای کمیسیون شورا‌ها و امور داخلی مجلس شورای اسلامی داشته است که در ادامه می‌خوانید.
چه کسانی در مصوبهٔ اخیر مجلس از تاسیس حزب منع شده‌اند؟
در مصوبهٔ مجلس در واقع کسانی که عوامل رژیم گذشته، فراماسون‌ها، احزاب منحلهٔ معاندی که سابقهٔ معاندت داشته‌اند و منحل شدند، عناصر فاسد، کسانی که فسق و فجور داشته‌اند، افراد معتاد و موارد دیگر، کسانی هستند که از ایجاد حزب جدید منع شده‌اند.
آیا درست است افرادی که در احزابی بوده‌اند و اکنون به هر دلیلی حزب آنها منحل شده است، دیگر اجازهٔ تشکیل حزب جدید را نداشته باشند؟
این مسئله به رای قاضی گذاشته شده و متناسب با رای قاضی خواهد بود. در این مورد باید توجه کرد که قاضی محرومیت کلی صادر کرده است و یا مدت دار. درواقع محرومیت متناسب بار رای دادگاه اعمال می‌شود. این امر مادام العمر نیست.
به چه دلیل افرادی که در رژیم گذشته فعالیت داشته‌اند از فعالیت سیاسی منع شده‌اند؟
در واقع این افراد، افراد موثر در رژیم گذشته هستند. نماینده مجلس و وزیر و چهره‌های سیاسی رژیم گذشته محروم هستند، نه اینکه هر کسی که در آن دوره زندگی کرده‌اند. البته همگی آنها اینقدر سنشان بالا رفته است که یا مرده‌اند و یا دیگر پیر شده‌اند که نای نفس کشیدن هم ندارند. ولی در هر حال قانون گذشته است و در قانون اساسی هم ظاهرا اشاره شده بوده و مورد توجه نمایندگان قرار گرفته است.
آیا این قانون موجب کنترل بیش از حد بر روی به احزاب و مانع فعالیت عادی آنها نمی‌شود؟
اتفاقا تدوین این مجموعه قوانین با حضور و دعوت احزاب خیلی باز پیش بینی شده است. اگر قانونمند نباشد آسیب‌هایی به افرادی که حزب تشکیل می‌دهند بیشتر وارد و اعمال سلیقه در برخورد با این افراد بیشتر می‌شود. افرادی که این قانون را تصویب کرده‌اند نه دید محدود کننده داشته‌اند و نه نظری به اینکه موضوعی را به سمت طیف خاصی جهت دهند. در واقع با دید باز با این افراد برخورد شد.
نظرات بینندگان
انتشار یافته: ۱
در انتظار بررسی: ۰
غیر قابل انتشار: ۰
ناشناس
|
۱۱:۲۱ - ۱۳۹۳/۰۵/۰۱
0
پاسخ
به نظر من حزب برنامه است نه شخص
بایستی برنامه بدهند و برنامه خوب رای میاورد نه شخص
