شرایط محافظه کاران، پس از توافق نهایی هسته‌ای
نگاه طیف اقتدارگرا به مساله هسته‌ای ایران و مذاکرات ژنو، نگاهی خاص و همراه با اما و اگرهای فراوان است.
حرف روز: عملکرد پر اشتباه جریان محافظه کار ایران طی سالهای اخیر، علاوه بر اینکه ضررهای سنگینی را متوجه مردم کرده است، شرایط سخت و دشواری را نیز برای وزن سیاسی این جریان میان مردم وحامیانش ایجاد کرده است به طوری که مساله چندصدایی و تفرقه در این جریان، مساله‌ای جدی شده است. محافظه کاران با حمایت قاطعانه از محمود احمدی‌نژاد، عملا خود را در ایجاد وضعیت قرمز در سیاست خارجی ایران و دیگر موارد مربوط به مردم، شریک کردند. اینکه محافظه کاران تلاش می‌کنند با نفی حمایتشان از احمدی‌نژاد، وضعیت خود را در عرصه سیاسی بهبود بخشند، نشان از وضعیت غیرقابل اتکای این جریان دارد.
جدی‌ترین مساله این روزهای جریان محافظه کار و طیف اقتدارگرا، مساله انرژی هسته‌ای و توافق احتمالی ژنو است. مساله‌ای که از نگاه جریان محافظه کار، پاشنه آشیل دولت روحانی طی سه سال آینده است. از نگاه این جریان، درصورت توافق ایران و کشورهای جهانی و حل مساله هسته‌ای کشورمان، دولت روحانی این پتانسیل را خواهد داشت که طی سه سال آینده به سرمایه‌های اجتماعی خود یعنی حمایت شهروندان بیافزاید و برای انتخابات ریاست جمهوری دوازدهم، با توان بیشتری فعالیت کند.
نگاه طیف اقتدارگرا به مساله هسته‌ای ایران و مذاکرات ژنو، نگاهی خاص و همراه با اما و اگرهای فراوان است. مواضع گروه‌های سیاسی این طیف نشان از نوعی مقابله برای عدم به نتیجه رسیدن مذاکرات دارد. برگزاری همایش‌های مختلف با عناوینی که نشان از نگرانی بدنه این طیف دارد، خود موکد این مطلب است که اصولگرایان تندرو و حتی اصولگرایان میانه رو نیز علاقه‌ای به طی کردن روند آرام برای به ثمر نشستن مذاکرات ندارند. حال این پرسش پیش می‌آید که وضعیت احتمالی محافظه کاران پس از توافق احتمالی ژنو چیست؟
آنطور که پیش بینی می‌شود، توافق ایران و کشورهای غربی می‌تواند گره بزرگی از وضعیت نامناسب اقتصادی و سیاسی ایران را باز کند. این اتفاق پس از گذشت ۸ سال از شرایط بحرانی در کشور، به معنای ورود ایران به دنیای جدیدی از فرصت‌های مناسب اقتصادی و سیاسی در عرصه بین المللی است. طبیعتا این دنیای جدید، برای شهروندان ایرانی جذاب و امیدوار کننده است. امیدی که از انتخابات سال ۹۲ نشات گرفته و تا امروز طیف زیادی از مردم را امیدوار به وضعیت مناسب کردهاست.
بدیهی است که این پیروزی بزرگ، علاوه بر اینکه موقعیت دولت امید را در میان شهروندان تقویت می‌کند، دو چندان سبب تنزل و تضعیف وزن سیاسی و توان اجرایی محافظه کاران می‌شود. محافظه کاران پس از توافق ژنو، بزرگ‌ترین شکست خورده چند سال اخیر ایران در عرصه سیاسی خواهند خورد چرا که با تبلیغات فراوان و فرافکنانه، نتوانستند عدم موفقیت خود در بهبود اوضاع کشور تا سال ۹۲ را از خاطر مردم پاک کنند. باید منتظر ماند و دید محافظه کاران در ایران، چطور می‌توانند با همراه شدن با خواست عمومی مردم مبنی بر بهبود اوضاع اقتصادی و سیاسی، وزن از دست رفته خود را بازیابند.
