پربازدیدها

۲۶ فروردین ۱۳۹۵ - ۱۴:۳۰

کد خبر: 20665

قالیباف به دنبال انگشتر سوم

قالیباف دو تجربه ناموفق در تلاش برای استقلال و در عین حال نزدیکی به دو جریان اصلی کشور (نخست اصلاح‌طلبان و بعد اصولگرایان) داشته است.

«ولادمیر لنین» رهبر انقلابی شوروی باوری درباره سیاست ورزی
دارد که می‌گوید: «این حقیقتی است کهن، که در سیاست باید اغلب از دشمنان
آموخت.»

در ادامه یادداشت منتشر شده در سلام خبر آمده است: رفتار
سیاسی «محمدباقر قالیباف»-شهردار تهران- در دو دوره‌ای که در انتخابات
ریاست جمهوری(سالهای 84 و 92) حضور یافت، دانسته یا ندانسته به گونه‌ای عمل
به همین توصیه «لنین» بود. او به عنوان یک اصولگرا در انتخابات 84 از
خاتمی اصلاح‌طلب آموخت و در انتخابات 92 از احمدی نژاد برگشته از
اصولگرایی.

فارغ از تغییر مواضع و رویکردهای درونی قالیباف(در قالب پنهان یا آشکار
کردن این مواضع)، ادبیات و پوشش ظاهری او نیز تابع این تغییرات بوده است.

قالیباف از فرماندهان جنگ ایران و عراق بود، دکترای جغرافیای سیاسی دارد و دوره خلبانی هواپیمای ایرباس را در فرانسه گذرانده است.

او در سال 84 پس از پایان دوران 8 ساله اصلاح‌طلبان، برای شرکت در
انتخابات، بر اساس تشخیصی که از ذائقه زمانه داشت، «خلبان» و «دکتر» صدا
زده شد. کت‌وشلوار «سِت» شده به رنگ قهوه‌ای یک دست به تن کرد، تصاویر
تبلیغاتی با لباس خلبانی در کنار هواپیمای «ایرباس» منتشر کرد و عکسهای
آتلیه‌ای با «حلقه» ازدواج در انگشتِ حلقه «دست چپ» گرفت تا به چپ
ها(اصلاح‌طلبان) نزدیک‌تر نشان دهد.

مواضع و ادبیات او نیز به همین شکل؛ از «سیاست خارجی مبتنی بر تنش زدایی» و
«اعتماد سازی در سطح بین‌المللی»(سیاست خارجی خاتمی) حرف زد، در پرسش و
پاسخ تلوزیونیی در شامگاه 11 خردادماه، موافقت خود را با «پیوستن به سازمان
تجارت جهانی» اعلام کرد و در رد صلاحیت مصطفی معین از سوی شورای نگهبان
زبان به انتقاد گشود و آنقدر به اصلاح طلبان نزدیک شد که از «احمد توکلی»
نماینده اصولگرای کنونی مجلس لقب «اصولگرای اصلاح‌طلب» گرفت.

حامیان وقت اصلاح‌طلبش نیز در بیانیه‌ای در تاریخ 20 خردادماه 84 نوشتند:
«ما معتقدیم رای به قالیباف مخالفت با خاتمی نیست، بلکه تلاش در جهت تحقق
عملی تر خواسته های ایشان است.»

شاید بخشی از آرای او از همین راه به دست آمد و توانست توجه بخشی از بدنه
اصلاح‌طلبان را به خود جلب کند اما همزمان بخشی از آراء اصولگرایانه‌اش را
از دست داد و انتقادات اصولگرایان به سویش گسیل شد.

با همه اینها اما قالیباف در اولین تجربهٔ انتخاباتی خود با کسب 4.07
میلیون رای ناکام ماند و پس از هاشمی رفسنجانی، محمود احمدی‌نژاد و مهدی
کروبی قرار گرفت.

کاهش آراء او به نوع تبلیغات «لیبرال منشانه» و منطبق بر خط «سرمایه‌داری»
نسبت داده شد که «رنجش خاطر» مذهبی‌ها و مکتبی‌ها را در پی داشته است.
قالیباف خود، اوایل اردیبهشت سال 92 در برابر پرسشی درباره بودجه تبلیغاتی و
انتخاباتی‌اش اینطور مجبور به پاسخگویی شد: «ما در سال 84 در تبلیغات
اشتباه کردیم، خطا کردیم و این را صادقانه می گویم، خودم این کار را نکردم
ولی مسئولیتش متوجه من است و باید جواب دهم؛ انشالله این کار را تکرار
نکنیم.»

حسین فدایی دبیرکل جمعیت ایثارگران در جریان انتخابات 92 با اشاره به همین
موضوع چنین گفته بود: «احمدی‌نژاد توانست در آن زمان(84) خود را با گفتمان
انقلاب که خواسته اصلی مردم بود هماهنگ کند؛ اشتباه قالیباف همین بود که
خود را به طور کامل با این مسئله هماهنگ نکرد.»

در انتخابات 92 این‌بار قالیباف به شیوه کسی که پیش از او از صندلی شهرداری
به صندلی پاستور رسیده بود، وارد عمل شد؛ «محمود احمدی نژاد». برای همین،
این بار حامیان 92 قالیباف، او را «سردار»، «بسیجی»، «جهادگر» و...
نامیدند، کت از تن به در کرد، پیراهن روی شلوار انداخت، رنگ قهوه‌ای را با
رنگ خاکی عوض کرد، به جای ایرباس در مترو بین مردم عکس انداخت، چفیه از
گردن آویخت و انگشت بدون انگشتر دست «راست» را به انگشتر عقیق مزین کرد تا
به راست‌ها(اصولگرایان) نزدیک‌تر نشان دهد.

برای جذب حامیان ناامید شده احمدی‌نژاد، به ساده‌زیستی روی آورد، در وسایل
نقلیه عمومی حاضر شد، با مردم ارتباط چهره به چهره برقرار کرد، در آب
گرفتگی متروی تهران خیس و گلی شد. در ادبیاتش هم به شعارهای احمدی‌نژاد
متوسل شد، از عدالت، روحیه انقلابی و جهادی و فرهنگ بسجی سخن گفت. تا جایی
که تابناک نوشت: «شنیده شده که با ورود هاشمی به صحنه انتخابات و یاس ستاد
قالیباف از جذب طیف خاکستری یا اصلاح طلبان از قالیباف خواسته شده با تمام
توان با شعارهای احمدی‌نژاد 84 به هاشمی حمله کند».

قالیباف از سوی دیگر از نقاط ضعف رییس دولت سابق برائت جست تا آرائی که 8
سال پیش در انتخابات سال 84 برای آن تلاش کرده بود هم به یکباره از دست
ندهد از توجه به رای و نظر کارشناسان گفت و از پرهیز از ماجراجویی در سیاست
خارجی و پرهیز از بداخلاقی‌های سیاسی. پس از 8 اما سال مجموع آراء او تنها
یک میلیون افزایش پیدا کرد، یعنی چیزی حدود 5.07 میلیون رای.

قالیباف دو تجربه ناموفق در تلاش برای استقلال و در عین حال نزدیکی به دو
جریان اصلی کشور (نخست اصلاح‌طلبان و بعد اصولگرایان) داشته است.

او برای تداوم حضورش در عرصه سیاسی کشور تلاش خواهد کرد. شاید امضای
قرارداد 20 میلیارد تومانی با سپاه و طرح تفکیک جنسیتی در شهرداری تهران که
هر دو تشویق‌ها و انتقادات بسیاری را بر انگیخته است، تلاش در همین راستا
بوده باشد. تلاش‌هایی که به باورهای رقیب انتخاباتی‌اش در سال 92، یعنی
«سعید جلیلی» و حامیان او یعنی «جبهه پایداری» به رهبری «آیت‌الله
مصباح‌یزدی» بسیار مشابه است. او، اکنون به دنبال انگشتر سوم است.

نظرات بینندگان

انتشار یافته: ۳

در انتظار بررسی: ۰

غیر قابل انتشار: ۰