سال ۹۰ بر کارگران معدن بافق چه گذشت؟
در حالی که
اعتراض صنفی کارگران معدن سنگ آهن بافق وارد نهمین روز متوالی‌اش شده است،
خبرنگار ایلنا در گفتگو با یکی از کارگران متحصن، ریشه‌های تاریخی اعتراض
صنفی کارگران این معدن را بررسی کرد.
این کارگر متحصن که خواست نامش فاش نشود،
به خبرنگار ایلنا گفت: «اسرافیل احمدیه»، مدیرعامل پیشین معدن سنگ آهن بافق
اواخر سال ۸۹ بازنشسته شد و تا ۲ یا ۳ ماه بعد، «محمد جواد عسگری» - مدیر
عامل فعلی - سرپرستی معدن را بر عهده داشت.
او افزود: شنبه ۳ اردیبهشت ۹۰، نامه‌ای
آمد که می‌گفت آقای عسگری به مدیرعاملی معدن منصوب شده است اما یک روز بعد
اعلام شد مدیری غیر بومی جایگزین او شده است.
وی ادامه داد: فردای آن روز (یکشنبه ۴
اردیبهشت ۹۰)، تمام خیابان‌های بافق پر از پارچه نوشته‌هایی در حمایت از
آقای عسگری شد. کارگران دست از کار کشیدند و بسیاری از مردم شهر در اعتراض
به این جابه‌جایی مقابل فرمانداری تجمع کردند اما تجمع آنان با برخورد غیر
منتظره یگان ویژه به خشونت کشیده شد.
به گفته این کارگر، با گسترش اعتراضات،
شماری از مردم بافق در امامزاده عبدالله تحصن کردند و شماری دیگر راه آهن
شهر را مسدود کردند. در نهایت، دوشنبه شب (۵ اردیبهشت ۹۰) این تجمعات با
دخالت یگان ویژه پلیس به خشونت کشیده شد. در آن برهه، اتهامات سیاسی همچون
آنچه فتنه گر بودن خوانده می‌شود به مردم بافق نسبت داده شد.
او در ادامه بیان کرد: در نهایت،
استانداری یزد «علیرضا یاراحمدی» را به عنوان مدیرعامل معرفی کرد که مدیری
بسیار متعهد بود، اما او به دلیل فشارهای دولت وقت و هیات مدیره برای خصوصی
سازی معدن پایان همان سال استعفاء داد و جالب اینکه پس از او، آقای
عسگری مجددا به سمت مدیرعاملی معدن منصوب شد.
این کارگر متحصن در پایان گفت: همان
زمان عده‌ای با مدیرعاملی او مخالف بودند، اما گروه دیگری از مردم با این
فکر که او بومی است و دلش برای بافق می‌سوزد، مابقی را به صبر در برابر این
انتصاب دعوت کردند. انتصابی که در نهایت منجر به ایستادگی او در برابر
مردم بافق شده است.
