سید مرتضی آوینی؛شهیدی از جنس قلم/از راه طی شده تا روایت زیبای فتح شهید سید مرتضی آوینی
وقتی
نامش به زبان می آید صدای زیبا و روایت فتحش تداعی می شود.شهیدی از جنس هنر و قلم
که دفاع مقدس را به زیبایی هرچه تمام تر به تصویر کشید.
سید مرتضی آوینی در
مهرماه سال ۱۳۲۶به دنیا آمد.اولین سال دبستانش را در خمین گذراند
و دو سال بعد به دلیل شغل پدرش به زنجان رفتند.به دلیل اینکه در زنجان مدرسه ای
وجود نداشت پدر مرتضی مدرسه ای را تاسیس کرد و او توانست دوران دبستانش را در آن
مدرسه به اتمام برساند.
در
دبیرستان رشته ی ریاضی بود و آن مقطع تحصیلی را در کرمان گذراند و پس از اینکه
برای خدمت مقدس سربازی آماده می شد وارد نیروی هوایی شد و سربازی اش را در آنجا
گذراند.
از
هنرهای زیبا تا روایت زیبای فتح
در
سال ۱۳۴۴بود که وارد دانشکده ی هنرهای زیبا شد
و دلیل ورود او به هنرهای زیبا علاقه ی وافری که به هنر داشت،بود.سید مرتضی آوینی
از دوران کودکی با شعر،داستان،مقاله و نقاشی انس بسیاری داشت.
در
رشته ی معماری ادامه تحصیل داد اما پس از پیروزی انقلاب اسلامی ایران معماری را
کنار گذاشت و باتوجه به شرایط زمان به فیلمسازی روی آورد.
یکی از فاخرترین آثار سید
مرتضی آوینی مستند تلویزیونی"روایت فتح"می باشد که درمورد جنگ ایران و عراق است.
عطاءالله
امیدوار یکی از هنرمندان برجسته کشور که با سید مرتضی آوینی هم دوره ای بود به
نبوغ خاص آوینی در فلسفه ادبیات اذعان داشت.
از
سید مرتضی آوینی قبل از انقلاب تا شهید سید مرتضی آوینی پس از انقلاب
سید
مرتضی آوینی در ابتدا خود را با نام "کامران آوینی "معرفی کرد.وی به
اشعار شاعران مشهوری چون احمد شاملو،فروغ فرخزاد و مهدی اخوان ثالث بسیار علاقه
مند بود.
قبل
از انقلاب شیوه ی زندگی سید مرتضی آوینی به گونه ای بود که بسیار به ظاهر و تیپ
خود می رسید تاجایی که کراوات می زد و به فلسفه غرب علاقه داشت.
او
پس از مدتی با اندیشه ها و تفکرات امام خمینی(ره) آشنا شد و سپس به یک فرد انقلابی
تبدیل شد و به طور کلی مسیر و اهداف زندگی اش تغییر یافت.
در
اواخر دهه ی پنجاه وارد جهاد سازندگی شد و پس از آن به فیلمسازی مشغول شد.
هدف سید مرتضی آوینی
از مستندسازی اش بیان واقعیت بود از اینرو
نام آن را "مستند
اشراقی "گذاشت.
سید
مرتضی آوینی از زبان سید مرتضی آوینی
سید
مرتضی آوینی درخصوص دوران جوانی و مسیری که طی کرده چنین گفت:من با زندگی متظاهران
به روشنفکری آشنا هستم.من از راه طی شده ای صحبت می کنم.سال ها در یکی از دانشکده
های هنری تحصیل کرده ام و در شب های شعر و گالری های نقاشی حضور داشته ام.موسیقی
کلاسیک گوش کرده ام و بسیاری از زمانم را به مباحث بیهوده ای که هیچ چیز درمورد آن
ها نمی دانستم،گذرانده ام.سال ها با جلوه فروشی و تظاهر به اینکه بسیار می دانم
زندگی کرده ام.ریش پروفسوری و سبیل نیچه ای هم گذاشته ام و کتاب "انسان موجود
تک ساحتی "هربرت مارکوزه را بدون مطالعه کردن در دست گرفتم تا دیگران جلد آن
را ببینند و مرا آدم فهمیده ای بدانند.
زندگی
با من چنان کرد که خوشبختانه رودربایستی را با خودم و سپس با دیگران کنار گذاشتم و
عمیقا پذیرفتم که تظاهر به دانایی هرگز نمی تواند جایگزین دانایی شود.دانایی حتی
با تحصیل در فلسفه هم به دست نمی آید.
باید
حقیقت را جستجو کرد و این متاعی ست که هرکس در پی آن برود خواهد یافت و حالا از یک
راه طی شده صحبت می کنم.
سید
مرتضی آوینی به روایت همسرش،مریم امینی
مریم
امینی،همسر شهید اهل قلم در خصوص او چنین گفت:چندسال پس از انقلاب اسلامی
ایران،مرتضی سیگارش را ترک کرد و دلیلش برای این کار هم نظارت محض آقا امام زمان
(عج) بود.او می گفت که چگونه می توانم در حضور آقا سیگار بکشم؟از اینرو دیگر هرگز
لب به سیگار نزد.
از
راه طی شده تا شهادت سید مرتضی آوینی
سید
مرتضی آوینی در سال ۱۳۷۲هنگامی که به همراه گروهش در مجموعه ی
"روایت فتح "برای تولید مجموعه ی جدیدی از این مستند تلویزیونی به فکه
رفته بودند براثر انفجار مین به مقام والای شهادت نائل شد.
