نواصولگرایی؛ ادامه شکست های قالیباف؟

نواصولگرایی؛ ادامه شکست های قالیباف؟

اندکی پس از انتخابات 29 اردیبهشت محمدباقر قالیباف از فرماندهان سابق سپاه پاسداران با انتشار نامه ای سرگشاده به بیان برخی نقطه نظرات خود درباره ادامه مسیر اصولگرایان و انتقاد به روش های گذشته پرداخت. او راس جریان اصولگرایی را هدف گرفت و بر لزوم پوست اندازی اصولگرایان تاکید کرد.

از همان ابتدا یعنی انتخابات سال 84 که فضا برای شناخته شدن رییس سابق نیروی
انتظامی بین مردم باز شد محمدباقر قالیباف تلاش داشت با ارائه یک چهره مدرن از خود
تمایزی با اصولگرایان سنتی ایجاد کند. شاید برای همین بود که در تبلیغات انتخاباتی
سال 84 عکس های منتشر شده از قالیباف یک خلبان شیک پوشی را نشان می داد که از
همراه بودن با مردم می گفت.

از خلبان شیک پوش تا رضاخان حزب اللهی ها

اگرچه سال 84 قالیباف نتوانست کرسی ریاست جمهوری را از آن خود کند اما با
حمایت ائتلاف آبادگران، اصولگرایان شورای شهر راهی بهشت شد. در شهرداری تهران
ترجیح به تغییر برند داد و کم کم تلاش کرد تا رضاخان حزب اللهی را جا بیندازد.
امری که شاید در ابتدای کار پروژه موفقیت آمیزی به نظر می رسید اما نهایتا شهردار
تهران تلاش کرد به جای رضاخان بودن حزب اللهی ها ، مدیرجهادی باشد. اصطلاحی که در
انتخابات 92 و 96 به عنوان گفتمان قالیباف مورد استفاده قرار گرفت. گفتمانی که اگر
اسمش را گفتمان بگذاریم با اقبال مردم مواجه نشد. شاید یکی از عواملی که همیشه
قالیباف را ناکام گذاشته همین تغییر برندهای حساب نشده بوده است. مردم نمی دانند
آن خلبان شیک پوش را باور کنند یا رضا خان حزب اللهی ها را یا مدیر جهادی را!

سیاست ندان بازنده

قالیباف سیاستمدار خوبی نیست. این سال‌هایی که در سیاست شانش خود را امتحان
کرده است این مدعا را تایید می کند. او بیشتر یک سیاست ندان بازنده است.او در
انتخابات ریاست جمهوری 84 تنها چهار میلیون رای آورد. سال 88 با توصیه رهبری در
انتخابات شرکت نکرد و سال 92 و 96 هم برای او آورده ای جز شکست نداشت. کارنامه
عملکرد او در شهرداری تهران هم اگرچه در سال های اول با تعریف و تمجید همراه بود
اما در ادامه و خصوصا در چهار سال سومی که به اعتقاد برخی بدون توجه به قانون دوره
ریاستش بر شهرداری تمدید شد، با شکست های سنگینی رو برو شد. ایرادات به طبقه دوم پل
صدر، افتتاح متروی آماده نشده درست قبل از انتخابات 96 و از همه بدتر بدهی های
کلان نهاد تحت مدیریت او، کارنامه قالیباف را بیش از پیش زیر سوال برد. این
کارنامه سیاسی کاری کرد تا مدیریت او در نیروی انتظامی که به زعم بسیاری قابل قبول
بوده است خیلی به چشم نیاید.

قالیباف راه خود را جدا می کند؟

باید قبول کرد که قالیباف به لحاظ خط فکری همیشه معتدل تر از دیگر اصولگرایان
بوده است. حال آنکه بارها شاهد انتقاد او از گفتمان موجود در اصولگرایان سنتی بوده
ایم. قالیباف از ابتدا تلاش می کرد راه خود را از اصولگرایان تا حدی جدا کند اما
پایگاه قوی برای ایجاد یک جریان متفاوت نداشت. شاید هم شرایط سیاسی آن روز این
مساله را ایجاب نمی کرد. قالیباف هیچ گاه دوست نداشته مردم او را به چشم یک
اصولگرا ببینند. این مساله هم کاهش محبوبیتش را در پی داشت هم اینکه اساسا خود
اصولگرایان هم چندان به او اعتماد نداشتند. وقتی در انتخابات اخیر ریاست جمهوری در
سال 96 پشت قالیباف را که در نظرسنجی ها وضعیت بهتری نسبت به رییسی داشت را خالی
کردند این عدم اعتماد بیشتر خود را نشان داد. اتفاقات انتخابات 96 اما قالیباف را
بیش از پیش مصر کرد تا به سراغ ایجاد یک طیف جدید سیاسی به نام نواصولگرایی برود.
هرچند نواصولگرایی خود زیرمجموعه اصولگرایی است.

تلاش‌های یک بازنده برای احیای یک جریان سیاسی بازنده

اندکی پس از انتخابات 29 اردیبهشت محمدباقر قالیباف از فرماندهان
سابق سپاه پاسداران با انتشار نامه ای سرگشاده به بیان برخی نقطه نظرات خود درباره
ادامه مسیر اصولگرایان و انتقاد به روش های گذشته پرداخت. او راس جریان اصولگرایی
را هدف گرفت و بر لزوم پوست اندازی اصولگرایان تاکید کرد. استفاده از واژه
نواصولگرایی یعنی قالیباف دیگر در بازی جمنا و امثال جمنا نخواهد بود و کارت جدیدی
برای بازی کردن برگزیده است. اما سوال کلیدی اینجاست کسی که در این سالها یک
بازنده تمام معنا در سیاست بوده آیا توان احیای یک جریان سیاسی بازنده دیگر را
دارد؟

نام نواصولگرایی قبل از سال 96 هم در رسانه ها گاهی برای استفاده از قالیباف و
یارانش استفاده می شد. بعد از انتخابات 96 قالیباف که نامش برای ستاد اجرایی فرمان
امام مطرح بود هیچ مسئولیت سیاسی نگرفت. از گوشه
و کنار خبر از حزب جدید قالیباف می آمد. حزبی که می خواهد با نقد اصولگرایی
برای خود هویت کسب کند. چیزی مشابه حزب ندا در جریان اصلاحات. با این حال به نظر
می رسد قالیباف قانع شده تا پروژه نواصولگرایی را در قالب همان جمعیت پیشرفت و
عدالت راهبری و اجرایی کند. قالیباف نشان داده که یک مدیر اجرایی متوسط است که
سیاست ورزی آن چنان تبحر ندارد. نواصولگرایی شاید می توانست گفتمان خوبی برای
انتخابات سال 84 باشد اما هم اکنون در سال 97 در روزهایی که اصلاح طلبان و به طریق
اولی اصولگرایان با کاهش محبوبیت روبرو هستند احتمال ضعیفی می توان برای اقبال
نواصولگرایی متصور بود.