زبان ملی چیست؟/زبان ملی؛زبان فارسی یا زبان محلی؟!
زبان ملی یکی از جذاب‌ترین و در عین حال پرچالش‌ترین موضوعات مطرح شده در بین متخصصان علوم انسانی است. دو دیدگاه در بین پژوهشگران زبان مادری وجود دارد. برخی زبان فارسی را تنها زبان ملی ایرانیان می‌دانند و برخی دیگر یکی یا تمام زبان‌های محلی را زبان ملی معرفی می‌کنند.
زبان ملی،یکی از موضوعاتی
ست که همیشه با آن در ارتباط هستیم و در اغلب موارد وقتی با فردی که برای کشور
دیگری ست روبرو می شویم این سوال مطرح می شود که زبان ملی ات چیست؟
سوالی
که برخی از افراد تنها پاسخی که به آنها می دهند این است که زبان فارسی زبان ملی
ام می باشد و برخی دیگر زبان محلی خود را زبان ملی می دانند
در
این یادداشت به صورت خلاصه به موضوع زبان ملی پرداخته ایم که سامان سامنی در این
رابطه چنین نوشته است:
زبان
ملی؛موضوعی جذاب و پرچالش
زبان ملی یکی از جذاب‌ترین و در عین حال پرچالش‌ترین
موضوعات مطرح شده در بین متخصصان علوم انسانی است. دو دیدگاه در بین پژوهشگران
زبان مادری وجود دارد. برخی زبان فارسی را تنها زبان ملی ایرانیان می‌دانند و برخی
دیگر یکی یا تمام زبان‌های محلی را زبان ملی معرفی می‌کنند. اما شاید هیچکدام از
زبان‌های قراردادی و دست‌ساز بشر زبان ملی نباشند! بنده این موضوع را در حد ایده‌ای
قابل نقد مطرح می‌کنم که زبانی ملی است که رویاهای یک جمعیت زبانی با صفاتی مشترک
را بدون وابستگی از قوانین طبیعیِ آگاهانه بشر بیان می‌کند.
مردمان یونان باستان قطعاً زبان‌های متفاوتی
داشتند اما تعریف آنان از «الهه‌ها» زبان مشترکی را بین اقوام مختلف یونانی بوجود
آورده بود، ایرانیان اما زبان ملی متفاوتی دارند که «اسطوره‌ها» نام دارد. ریشه
اسطوره‌های ایرانی در اقوام ایرانی بوده و به یک زبان و قوم خاص تعلق ندارد. تصور
اینجانب این است که زبان ملی همان زبانِ نشانه‌ای است که تجربیات حسی-ناآگاهانه
جمعیت‌های زبانی با خواستگاه فرهنگی-تاریخی یکسان را بازتاب می‌دهد. این زبانِ
نشانه‌ای قراردادی نبوده، یعنی محدود به زمان و مکان نیست، و تحت تسلط احساسات است
تا منطق. این زبانِ نشانه‌ای دارای ساختار زبان‌شناختی-جامعه‌شناختی مختص به خود
است چرا که سایر ملت‌ها از درک آنها عاجز هستند اما مردم آن کشور روزانه با آن
مفاهیم برخورد می‌کنند. شاید «نقالی» یکی از زبان‌های ملی ایرانیان باشد چرا که
مفاهیم انتزاعی مطرح شده توسط راوی برای تمامی اقوام ایرانی تداعی معنایی دارد اما
مردم سایر ممالک چنین آگاهی و شناختی از آن مفاهیم ندارند.
