۲۰ دلیل برای برکناری فرهاد رهبر از ریاست دانشگاه تهران

۲۰ دلیل برای برکناری فرهاد رهبر از ریاست دانشگاه تهران

باید از حامیان پروپاقرص فرهاد رهبر که اینک سنگ او را در رسانه‌ها و یا برخی تشکلهای سیاسی مجلس (همچون جبهه پایداری) به سینه می‌زنند پرسید طی دوران ریاست ۶ سالهٔ ریاست ایشان بر دانشگاه تهران چه گُلی بر سر این دانشگاه، اساتید و دانشجویانش زده شده است که اینگونه فریاد وااسفا سرداده‌اند؟ طی این مدت جایگاه و رتبهٔ جهانی و منطقه‌ای دانشگاه تهران آیا پیشرفتی داشته است؟ آیا رییس مهم‌ترین دانشگاه کشور توانسته است مانع از فرار مغز‌ها شود و یا برعکس خود و سیاستهای اشتباهش یکی از عوامل تشدید فرار مغز‌ها به خارج بوده است؟ آیا در این دوران دانشگاه تهران به بهانه‌های سیاسی دانشجوی ستاره دار داشته است، استاد اخراجی و یا بالاجبار بازنشسته شده داشته است و یا خیر؟ آیا نحوهٔ جذب بخش قابل توجهی از اعضای هیات علمی در این دانشگاه طی این سال‌ها بر اساس شایسته سالاری و ضابطه‌مندی بوده است و یا خیر بر اساس معیارهای دیگر و ناشناخته؟ آیا ریاست ایشان در راستای توانمندسازی برنامهٔ سند چشم انداز ۲۰ سالهٔ مورد نظر رهبری برای تبدیل ایران به قطب اول علمی منطقه بوده است یا خیر؟

در یادداشتی که از سوی نمایندهٔ جمعی از دانشجویان دانشگاه تهران در اختیار انصاف نیوز قرار گرفته، آمده است: این روز‌ها بحث بر سر برخی تغییرات در وزارت علوم و در سطح روسای دانشگاهی تبدیل به یک سوژهٔ داغ رسانه‌ای شده است، در این میان دانشگاه تهران به عنوان نخستین و مهم‌ترین نماد دانشگاهی در کانون توجه بیشتری قرار گرفته است، به ویژه وقتی شایعات مربوط به تغییر احتمالی رییس آن دهان به دهان گشت و در برخی نشریات منتشر شد، به صورتی هماهنگ یک سلسله حمایت‌های زنجیره وار و برنامه ریزی شده و منسجم در حمایت از تداوم ریاست فرهاد رهبر بر دانشگاه تهران از سوی نمایندگان اصولگرای مجلس (عمدتاً اعضای جبهه پایداری)، رسانه‌های اصولگرای منتقد دولت جدید (خبرگزاری فارس و سایتهای نزدیک به دولت پیشین) و گروههایی از جمله بسیج اساتید دانشگاه تهران و برخی نامه‌های سرگشادهٔ مدعی حمایت دانشجو‌ها و اساتید آغاز شده است که محور همگی آنان بر این شعار تکیه دارد که فرهاد رهبر یک رییس شایسته و مدیر موفق بوده و نیز با توجه به سیاست‌هایش در این دانشگاه برکناری او نشان از عدم اعتدال و میانه روی مورد ادعای رییس جمهور توسط وزیر علوم منتخب وی است! اما در پی، دلایلی که در آن استدلال می‌شود می‌بایست فرهاد رهبر از ریاست دانشگاه تهران برکنار شود و توان و مدیریتش را در جایی دیگر و متناسب با توانمندی‌اش ادامه دهد به اختصار نوشته می‌شود:

۱-    لزوم احترام به رای و خواست مردم:

مردم ایران در ۲۴ خرداد به گفتمان اعتدال، عقلانیت و امید رای دادند و با حماسهٔ سیاسی که برپا کردند انتظار دارند در بخش‌های مختلف دولت دیدگاه آنان را لحاظ کند. شرکت پرشور جامعهٔ دانشگاهی در انتخابات و حضور معنادار اکثریت آنان در ستادهای انتخاباتی نزدیک به جریان پیروز، حاکی از آن است که دانشگاهیان از جمله دانشگاه تهران خواهان فرا رسیدن موسم تغییرات در دانشگاه مادر هستند و می‌بایست فضا و مدیریت حاکم بر این دانشگاه منطبق با خواست و ارادهٔ قاطبه مردم باشد.

۲-    طولانی شدن دورهٔ ریاست فرهاد رهبر بر دانشگاه تهران:

مسالهٔ دیگر طولانی شدن دورهٔ ریاست آقای فرهاد رهبر بر دانشگاه تهران است. وی اینک ۶ سال است که ریاست این دانشگاه را بر عهده دارد و این امر یک رکورد در بعد از انقلاب محسوب می‌شود لذا طبیعی است از این جنبه نیز دانشگاه مذکور نیازمند نوعی فضای تازه و مدیریت جدید برای دمیدن روحی تازه به کالبد یکنواخت و فرسودهٔ دانشگاه است.

۳-    لزوم هماهنگ شدن ریاست دانشگاه تهران با سیاست‌های وزیرعلوم و دولت:

همانگونه که پس از انتخاب آقای احمدی‌نژاد بسیار طبیعی بود که وزرا، مدیران و... مختلف کشور عمدتاً از کسانی انتخاب شوند که با دولت ایشان هماهنگی فکری بیشتر دارند و البته در این مسیر بسیار افراط شد پس طبیعی است که دولت آقای روحانی و به طبع آن وزیر علومش نیز بخواهند مدیران ارشد زیر مجموعهٔ خود را با تاکید و رعایت اصل شایسته سالاری، از طیف نزدیک و معتقد به شعار‌ها و برنامه‌های دولت انتخاب کنند که در این خصوص تغییر آقای رهبر کاملاً بدیهی به نظر می‌رسد.

۴-    عدم پیشرفت علمی دانشگاه تهران به نسبت رقبای منطقه‌ای و بین المللی‌اش:

یکی از پرسش‌های مهمی که می‌بایست از حامیان پر و پا قرص آقای فرهاد رهبر پرسید این است که طی ۶ سال زمامداری ایشان بر دانشگاه تهران، رتبه و جایگاه جهانی و منطقه‌ای این دانشگاه دچار چه تغییری شده است؟ آیا می‌توانند یک برنامه و یک مصاحبه از آقای رهبر طی این دوران ارایه کنند که در آن نشان دهند و ثابت کنند که این مسالهٔ مهم از دغدغه‌های اصلی ایشان بوده است؟ به راستی در قبال پیشرفت قابل توجه دانشگاههای منطقه در رنکینگ‌های جهانی، در جذب نخبگان علمی و اساتید برجستهٔ کشورهای مختلف و... دانشگاه تهران در کجای کار ایستاده است؟ چرا رتبهٔ دانشگاه تهران در این مدت نه تنها بهتر نشده است بلکه سال به سال با نزول بیشتری نیز مواجه شده است؟ چرا هیچگاه رییس دانشگاه تهران برنامه‌ای دال بر افزایش شاخصه‌های موثر در بهبود رتبهٔ جهانی این دانشگاه طی این مدت ارائه نکرده است؟ آیا این‌ها غیر از این است که حاکی از عدم توجه ایشان به این مقولهٔ بسیار مهم است؟

۵-    عدم تطبیق با برنامهٔ سند چشم انداز ۲۰ سالهٔ کشور:

مسالهٔ دیگر این است که عدم توجه ریاست دانشگاه تهران بر ارتقای علمی دانشگاه در قیاس با کشورهای همسایه همچون ترکیه، امارات متحده عربی، عربستان سعودی و...

۶-    عدم حمایت از حقوق دانشجویان ستاره دار توسط رییس دانشگاه تهران در دوران ریاستش:

طی دوران ریاست وی بر دانشگاه تهران شواهدی بر وقوع و تشدید پدیدهٔ تاسف آور ستاره دار کردن دانشجویان وجود دارد و طی این مدت تعداد قابل توجهی از نخبگان مختلف این دانشگاه به بهانه‌های سیاسی با ممانعت از ادامهٔ تحصیل، یا انفصال از تحصیل در ترمهای مختلف مواجه شده‌اند. این امر نه تنها مورد اعتراض رییس دانشگاه قرار نگرفته است بلکه طی دوران ریاست آقای رهبر کمیته‌های انضباطی با شدت و حدت بیشتری به ایجاد محدودیت در دانشگاه با رای‌های مختلف دست زده‌اند و از این حیث به هیچ عنوان نمی‌توان کارنامهٔ فرهاد رهبر را مورد دفاع قرار داد چرا که این اقدامات کاملاً در تضاد با اصول تصریح شدهٔ قانون اساسی و نیز دیدگاه رهبر انقلاب در حمایت از نخبگان بوده است.

۷-    ادامهٔ اخراج و یا بازنشستگی اجباری اساتید برجسته طی ۶ سال گذشته در این دانشگاه:

پدیدهٔ منفی دیگر در دانشگاه تهران رواج گستردهٔ بازار اخراج و یا بازنشستگی اجباری اساتید برجسته و قابل توجه در این دانشگاه در دوران زمامداری فرهاد رهبر است. اساتیدی که هر یک به تنهایی قطب‌های علمی محسوب می‌شدند و پس از اخراج و یا بازنشستگی (بعضاً بدون حقوق مانند مورد دکتر حسین بشیریه) بلافاصله از سوی دانشگاههای بر‌تر جهان در کشورهای مختلف با استقبال مواجه شده و دارای کرسی تدریس و تحقیق شده‌اند! چرا وی در این مورد سکوت کرده بود چرا در دانشگاه تهران می‌بایست استادانی اخراج شوند که عمرشان عصارهٔ شب زنده داری‌ها، مجاهدت‌ها، تحقیق، پژوهش و خدمت علمی بوده است و می‌بایست این اساتید گرانقدر را به صورت مجانی به کشورهای دیگر بفرستیم؟ آیا این مساله با آرمانهای امام، تاکیدات رهبری و سیاست‌های اصولی و کلی نظام تطبیق داشته است؟

۸-     کاهش کیفیت علمی دانشگاه:

کیفیت علمی دانشگاه طی این سال‌ها همچنان رو به نزول بوده است، این امر نه تنها در دوران ریاست فرهاد رهبر متوقف نشده است بلکه شاخصه‌های مختلف مرتبط با آن حاکی از روند صعودی این روند بوده است.

۹-    تاکید بر سیاست پولی کردن تحصیلات عالیه و پیامدهای منفی آن:

فوق لیسانس ۲۰ میلیون تومان و دکترا ۵۰ میلیون تومان؛ این‌ها از جمله افتخارات دانشگاه فعلی تهران و مدیریت آن محسوب می‌شود. این امر باعث کاهش کیفیت ورود دانشجویان به دانشگاه و پردیس‌های مرتبط با دانشگاه تهران به بهانهٔ درآمدزایی دانشگاه شده است. از طرفی دیگر به افزایش شکاف دارا و ندار دامن زده است چرا که اینک برخی از دانشجویان با حداقل بضاعت علمی و تنها به دلیل داشتن تمکن مالی می‌توانند وارد دانشگاه تهران شوند و بعد از مدتی با صرف ۲۰ تا ۵۰ میلیون تومان یکی از مدارک فوق لیسانس و یا دکترا را بگیرند و این در حالی است که برای بسیاری از دانشجویان و داوطلبان مستعد‌تر که دارای توان مالی نیستند این امکان فراهم نیست. ناگفته هم پیداست این سیاست پولی کردن بر خلاف قانون اساسی است و همچنین باعث نزول شدید علمی در نزد دانشجویان شده است.

۱۰-    عدم داشتن برنامه برای جلوگیری از فرار مغز‌ها و کمک غیرمستقیم به گسترش این پدیده:

طی مدت اخیر بسیاری از دانشجویان و نخبگان برجسته برای ادامهٔ تحصیل بنا به دلایل مختلف (کاهش کیفیت آموزش دانشگاه، برخورد نامناسب با شانیت استاد و دانشجو، ستاره دار شدن، بازنشستگی و اخراج، فقدان محیط پر نشاط علمی و...) راهی کشورهای دیگر برای ادامهٔ تحصیل و تحقیق شده‌اند و متاسفانه سیاست‌های اعمال شده در دانشگاه تهران از جملهٔ عوامل تشدید کنندهٔ این پدیدهٔ منفی بوده است.

۱۱-    عدم تطبیق پیشینه و سبقه کاری –امنیتی وی برای ریاست یک دانشگاه:

فرهاد رهبر یکی از مدیران با سابقه کشور است، او پیش از این معاون اقتصادی وزارت اطلاعات و در یک برههٔ کوتاه رییس سازمان مدیریت و برنامه ریزی کشور بوده است که دومی در دوران ریاستش با مُهر تعطیل شدن توسط احمدی‌نژاد مواجه شد و خود عدم توانمندی وی برای جلوگیری از وقوع این اقدام اشتباه (به اعتقاد کار‌شناسان و مقامات کشوری) رییس جمهور وقت نمرهٔ منفی دیگری است که در کارنامهٔ وی ثبت شده است. اما سبقه امنیتی وی نیز باعث می‌شود که او را به هیچ عنوان یک فرد مناسب برای ریاست دانشگاه تهران نشان ندهد، کارنامه و عملکرد ۶ سالهٔ فرهاد رهبر تشدید کنندهٔ این عدم تناسب تخصص با پست فعلی وی است.

۱۲-    حاکم شدن فضای امنیتی و پادگانی بر کوی دانشگاه تهران:

کوی دانشگاه تهران که خوابگاه اصلی دانشجویان این دانشگاه محسوب می‌شود یکی از جذابیت‌های این دانشگاه طی دهه‌های مختلف از تاسیس آن به شمار می‌رفت. محلی که بزرگ‌ترین خوابگاه دانشجویی محسوب می‌شود و در عمل خود یک دانشگاه چند فرهنگی و علمی دیگر برای دانشجویان به شمار می‌رفت و چه بسا اثرات مثبتی هم وزن با اثرات خود دانشگاه و کلاسهای درس اساتید برای دانشجویان داشته است. اما در دوران ریاست فرهاد رهبر و به خصوص پس از حوادث ۸۸ که کوی مورد حملهٔ گروههای خودسر قرار گرفت سیاست فرهاد رهبر نه در راستای افزایش حمایت از کوی دانشگاه بلکه در جهت قربانی کردن آن به پیش رفت. در همین راستا و با غلبهٔ تفکر «بمب ساعتی خواندن کوی دانشگاه» دستور تمرکز زدایی از کوی دانشگاه صادر شد و به همین دلیل دانشجویان مختلف به مناطق مختلف شهر تهران منتقل شدند و همچنین به دلیل همین سیاست‌های جدید محدود کننده بسیاری از دانشجویات شهرستانی قبول شده در دانشگاه تهران از داشتن خوابگاه محروم شدند. اینک کافی است دقیقه‌ای به داخل کوی دانشگاه تهران سر زد، کوی دانشگاهی که زمانی نماد شور و نشاط و پویایی بود و دانشجویان مستقر در آن از هر فضایی برای یادگیری و مطالعه و... استفاده می‌کردند تبدیل به یک محیط بی‌نشاط، متروک، با قوانین سفت و سخت حراستی، پرسنل حراستی دارای اختیارات گسترده (شبیه پادگان‌ها) شده است.

۱۳-    اعمال گرایشهای سیاسی در انتخاب و تعیین روسا و مقامات مختلف دانشگاه و دانشکده‌ها:

این امر با بررسی و جستجوی اسامی معاونین، هیات رییسه، روسای دانشکده‌ها و... در گوگل بسیار ساده قابل اثبات است. همچنین ضوابط انتخاب روسای دانشکده‌ها، مدیران گروه‌ها و... در این سال‌ها عمدتاً رعایت نشده و توام با دخالت مستقیم رییس دانشگاه تهران و تحت تاثیر سلیقه‌های سیاسی بوده است.

۱۴-    اعمال تفسیرهای عمدتاً خلاف قانون و خلاف آیین نامه‌های مصرح در موارد مختلف:

نحوهٔ برخورد با قبول شدگان بورسیه و عدم پذیرش آن‌ها، بازنشست کردن اجباری برخی از اساتید و عدم پرداخت حقوق آن‌ها، عدم توجه به آرای دیوان عدالت اداری در خصوص وضعیت برخی اساتید و دانشجویان، یا تصویب کردن قوانینی بدون آنکه مرجع مصوب باشند، عطف به ماسبق کردن برخی قوانین و محروم کردن بیش از ۵۰ نفر از پذیرفته شدگان سهمیهٔ «استعداد درخشان» در مقطع دکترا بدون توجه به اعتراضات قانونی دانشجویان، نمایندگان مجلس و دستور وزارت علوم تنها بخشی از اقدامات اجرایی در تعارض با قوانین کشور دارد.

۱۵-    جذب قابل تامل اساتید تازه کار و بدون رزومه و سابقهٔ علمی قابل دفاع در گروههای مختلف

۱۶-    عدم ارتباط مناسب با دانشجویان و دیدار و برخورد مناسب با آنان

۱۷-    عدم گسترش مناسب امکانات رفاهی برای اساتید و دانشجویان:

مورد زیر گرفته شدن پای یک دختر دانشجو توسط سرویس دانشگاه و عملکرد فاجعه بار در قبال این دانشجو قابل توجه است که تنها زمانی دانشگاه تهران و مدیرانش وارد عمل شدند که یکی از نمایندگان کُرد مجلس از ماجرا آگاه شد و به نامه نگاری به مراکز مختلف دست زد.

۱۸-    کاهش قابل توجه فعالیت‌های صنفی دانشجویان و ایجاد محدودیتهایی برای آنان در دورهٔ ریاست فرهاد رهبر بر دانشگاه تهران

۱۹-    عدم پیگیری مسالهٔ حمله به کوی دانشگاه تهران در حادثهٔ تلخ ۸۸، و عدم حمایت از دانشجویان:

این در حالی است که رهبر انقلاب و بسیاری از فعالان و چهره‌های سیاسی بر لزوم بررسی سریع و دقیق حادثهٔ تلخ حمله به کوی دانشگاه تاکید کردند اما چنین اراده‌ای هیچگاه از سوی رییس دانشگاه تهران نه تنها دیده نشده است بلکه مشاهده شده که فشار‌ها بر دانشجویان مضروب و آسیب دیده از نظر امنیتی، جسمی، رفاهی، علمی و... بیشتر نیز شده است.

۲۰-    گسترش فضای امنیتی در دانشگاه از طرق مختلف:

از جمله افزایش بی‌حد و حساب اختیارات به نگهبانان ورودی و خروجی و پرسنل حراست که این امر بار‌ها به دلیل عدم رعایت شانیت اساتید و دانشجویان مورد اعتراض قرار گرفته است اما هیچگاه با پاسخی از سوی رییس دانشگاه مواجه نشده است.

نتیجه گیری:

مطمئناً در کنار این دلایل ۲۰ گانه می‌توان چندین و چند دلیل دیگر نیز آورد که نتیجهٔ نهایی آن‌ها لزوم تغییر رییس فعلی دانشگاه تهران است. البته همهٔ این دلایل به هیچ عنوان مبنی بر نادیده گرفتن برخی اقدامات مناسب دکتر فرهاد رهبر و یا چشم پوشی از توانمندی‌های دیگر وی نیست بلکه منظور آن است که ایشان اگر به اعتقاد برخی از نمایندگان محترم مجلس یک مدیر توانمند هستند؛ دانشگاه و یا دست کم دانشگاه تهران محل مناسبی برای بروز توانمندی‌های وی نبوده و می‌بایست در حوزه‌ای دیگر که دارای سوابق مدیریتی در آن نیز هست از جمله حوزهٔ امنیتی و یا حوزهٔ اقتصادی، از وی استفاده کرد.

نظرات بینندگان

انتشار یافته: ۱۳

در انتظار بررسی: ۱

غیر قابل انتشار: ۱

ناشناس

|

۲۲:۱۸ - ۱۳۹۲/۰۹/۰۴

4

13

پاسخ

به نظرمن آقای دکتر فرجی دانا باید زودتر عزلش کندچون اگه عزل نشه راه احمدی نژدادامه میابد

نبایدایشون ازتندروهای مجلس واهمه ای داشته باشند

دانشجو 33

۰۰:۲۱ - ۱۳۹۲/۰۹/۰۵

3

9

امیدوارم دکتر فرجی دانا به خواسته اکثریت مطلق دانشجوین احترام گاشته وفرهادرهبررابرکنارکند.

۲۰:۴۵ - ۱۳۹۲/۰۹/۰۵

11

1

نه فرجی و نه حتی آقای روحانی، زورشون به دکترفرهاد رهبر نمیرسه...اینم برای صدمین بار

lacrimosa

۰۳:۰۰ - ۱۳۹۲/۰۹/۱۴

0

دیدید که فرجی دانا زور رسید و عوضش کرد!! کسیرم که جاش گذاشته (دکتر محمد رجیمیان معروف به دکتر ختدان در دانشکده فتی) رو من از نزدیک می شناسم ینی تو دانشکده فنی استادم بوده!!حرف نداره این آدم!!احترامی که به دانشجو می ذاره منحصرلفرده!!من تا حالا مثلو ندیدم!!

پاسخ ها

شهریار

۱۸:۲۵ - ۱۳۹۲/۰۹/۲۸

شایعه بود!

۱۸:۰۴ - ۱۳۹۲/۰۹/۱۴

19

بسیاری از دلایل بیست گانه ذکر شده کذب است. با ایشان مشکل دارید، دلیل برکناری می تراشید؟

۰۹:۵۲ - ۱۳۹۲/۱۱/۲۱

17

کاملا با عزل فرهاد رهبر مخالفم.

۱۲:۲۰ - ۱۳۹۲/۱۱/۲۹

فرهادعزل شد یک ساعت قبلللللللللللللللللللللللللللللللللللللللللللللللللللللللللللللللللللللللللللللللللللللللللللللللللللللللللللللللللللللللللللل

۱۴:۰۸ - ۱۳۹۲/۱۱/۲۹

شمایی که از بشیریه حمایت می کنید. آیا آثار این استاد رو خواندید. ایشون معتقد به سکولاریسم است. آیا چنین فردی باید در دانشگاه اسلامی مجالی برای انحراف در افکار دانشجویان داشته باشد.

علی

۱۷:۰۱ - ۱۳۹۲/۱۱/۲۹

مردیم تو این دانشگاه امنیتی خوب کاری کردند

بزارید یه کم دانشجویان نفس بکشند.

۲۰:۰۵ - ۱۳۹۲/۱۱/۲۹

من تو این چند سالی که تو این دانشگاه بودم، "آزادی" بیشتر از هر چیز دیگری در این دانشگاه به چشمم آمد... ایشان (دکتر رهبر) بسیار روشنفکر هستند و تا جایی که من دیدم،‌ عمدتا "بسیجی ها" ی دانشگاه مخالفین سرسختش بودند.... اگر هم عزل شه به احتمال ۹۰٪ به خاطر افشاگری هاش توی برنامه مناظره است که حتی ذکر کرد :(با این که نگرانِ زن و بچمم ولی می گم این حرفا رو...) و گویا اونا هم کاری با زن و بچه اش نداشتند و به جاش، به کل عوضش کردند...دوستانی که با عدم آگاهی دکتر رهبر، یا به قولِ ما عمو فرهاد را احمدی نژادی خطاب می کنند، هیچ نمی دانند که در دوره ی قبل، احمدی نژاد به علت مخالفت ها و دشمنی های شدیدش با دکتر رهبر، بار ها به طور جدی خواستار عزل وی شد که خوشبختانه دلایل کافی برای خواسته اش نداشت... الآن هم گویا ایشان عزل شدند... اما من و دیگر دوستانم که سرِ کلاس های ایشان بودیم، آثارشون رو خوندیم و تحت تاثیر شعور و فرهنگ و روشنفکری بی نظیرِشون قرار گرفتیم، هرگز این فردِ آزاده را که نمونه اش این روز ها در کشورمان واقعا وجود ندارد را فراموش نمی کنیم...

افسوس.

موسوی

۱۶:۳۹ - ۱۳۹۲/۱۱/۳۰

بنده سال 89 از رساله دکترای خود دفاع کردم و نمره 19 هم گرفتم. به علت خودکامگی یکی از استادان داور و سوء استفاده وی از روابطش با معاون آموزش دانشکده، جلوی فراغت از تحصیل بنده را گرفتند و می خواستند مرا مجبور کنند بعد از دفاع موفق از رساله در آن تغییراتی مطابق میل ایشان انجام دهم. بنده البته زیر بار نرفتم و با مسوولان مختلف دانشگاه و از جمله آقای رهبر مکاتباتی کردم. متأسفانه ایشان علی رغم اطلاع از آیین نامه های دانشگاه، جانب همکارانش را گرفت. نهایتا بنده به دیوان عدالت شکایت کردم و دیوان به نفع بنده رأی داد. علی رغم گذشت یکسال و نیم از صدور رأی دیوان، هنوز دانشگاه تهران زیر بار نمی رود و با ادعاهای واهی علیه بنده و وارد کردن اتهام های دروغین پرونده را دوباره به جریان انداخته اند. اگر آقای رهبر پشیزی برای قانون ارزش قائل بود، نمی گذاشت این رسوایی در دستگاه تحت امرش رخ دهد. خدا از ایشان نگذرد.

حسین

۰۹:۵۱ - ۱۳۹۲/۱۲/۰۴

5

خوبه برای هر کدوم از این ادعا ها دلیلی مدرکی مثالی می آوردید ...

صرف آوردن 20 دلیل که منشا ندارد چطور میشه یه نفر و زیر سئوال برد !