یادداشت روز سلام نو/
استفاده از ظرفیت گفتگو در آزادی مرزبانان
واقعه اخیر نشان داد که اگر دولت رابطه مناسبی را بین خود و این گروههای اجتماعی و رهبران آنها تعریف کند، در زمان مناسب چگونه پتانسیلهای آنان میتوانند به نفع منافع ملی به کار آیند.
یادداشت روز: گاهی اوقات وقایعی پیش میآیند که افراد یا جوامع به ارزش واقعی داشتههایشان پی میبرند. گروگانگیری اخیر گروهک تروریستی جیشالعدل و به اسارت گرفتن 5 مرزبان ایرانی و متعاقبا به شهادت رساندن یکی از آنها، بحرانی بود که نوروز 93 را تحت تاثیر قرار داده بود.
آنچه در این میان خاطر ایرانیان را میآزرد این بود که روزها و هفتهها از اسارت این مرزبانان گذشته بود و آنها نه تنها آزاد نشده بودند، بلکه در مقابل اخم و تشر مسئولان ایرانی، یکی از مرزبانان هم توسط این گروه به شهادت رسید.
هرچه میگذشت و خبری از آزادی مرزبانان منتشر نمیشد، نگرانیها بیشتر میشدند و هر روز بحث و ماجرایی پدید میآمد. یک روز خبر بازداشت تجمع کنندگان مقابل سفارت پاکستان به گوش میرسید و یک روز هم برخی خواهان آن میشدند تا سپاه و ارتش وارد خاک پاکستان شده و با این گروهک تقابل نظامی کند.
یک عضو کمیسیون امنیت ملی هم بعد از گذشت چند ماه از این گروگانگیری به سلام نو گفته بود: خود ما هم باید در این عرصه جدی تر عمل کنیم. اکنون مدت زیادی گذشته است و خانواده این گروگان ها نگران آن ها هستند و بلاخره باید پاسخی در این زمینه داده شود.
محمد صالح جوکار تاکید کرده بود: اگر ریشه این تروریسم در منطقه خشکانده نشود و ارادهای برای این کار وجود نداشته باشد، در آینده مشکلات متعددی برای ما ایجاد خواهند شد. دولت پاکستان اگر توانایی برخورد ندارد، این حق را به ما بدهد تا ما بتوانیم در داخل خاک پاکستان این افراد را تعقیب کنیم.
اما در نهایت تهدید این گروهک برای به شهادت رساندن یک مرزبان دیگر در 13 فروردین باعث شد تا رهبران اهل سنت ایران مانند مولوی عبدالحمید هم جدیتر وارد این میدان شوند و قائله وارد ابعاد پیچیده تر نشود. گفتگو و مواضع پسندیده این رهبر اهل سنت در استان سیستان و بلوچستان باعث شد تا گروهک مذکور وجهه خود را بیش از پیش مخدوش ببیند و با توقف روند خود ناگزیر شود تا در پایان گفتگوهای مربوطه مرزبانان باقیمانده را آزاد کند.
این مساله نشان از اهمیت ظرفیت گفتگو با اقوام مختلف داد. در طی چند سال گذشته و خصوصا همزمان با دولت احمدینژاد رفتار مناسبی با اقوام و طوایف از جمله اهل سنت مرزنشین صورت نگرفته بود. اما واقعه اخیر نشان داد که اگر دولت رابطه مناسبی را بین خود و این گروههای اجتماعی و رهبران آنها تعریف کند، در زمان مناسب چگونه پتانسیلهای آنان میتوانند به نفع منافع ملی به کار آیند.
هرچند که این مساله نافی لزوم برخورد جدی امنیتی و حتی نظامی با گروهکهای تروریست نخواهد شد اما تذکری دیگر به سیاستگذاران و دولتمردان شد تا بیش از پیش از ظرفیتهای گفتگو بهره گیرند. بگذریم از آنکه برخی از رسانههای نزدیک به جریان افراطی بیتوجه به عواقب رفتارشان در به خطر انداختن جان این مرزبانان، باز هم با در اولویت قراردادن منافع جناحیشان سعی میکردند که از این آب گلآلود ماهی بگیرند و با حمله به حسن روحانی، او را مقصر این ماجرا بدانند و عملکردهای گذشته سعید جلیلی را تبلیغ کنند!
نظرات بینندگان
انتشار یافته: ۴
در انتظار بررسی: ۰
غیر قابل انتشار: ۱
شهروند درجه 3
|
۰۹:۴۷ - ۱۳۹۳/۰۱/۱۶
0
پاسخ
ریشه همه این مشکلات
تبعیض های گسترده و طولانی و سیستماتیک است که در ان استان وجود دارد
خدا نیامرزد کسی را که بعداز انقلاب درجه بندی شهروندان ایرانی را در کشورمان پایه گذاری و نهادینه کرد.
سید
۱۸:۲۶ - ۱۳۹۳/۰۱/۱۶
ماازهرفردی باهرمسلک واعتقادی که دراین راه خیر آزادکردن سربازان وطن اقدام نموده تشکروقدردانی میکنیم وبرای جلوگیری ازپیشامدهای احتمالی آینده مسولین امنیتی ونظامی واطلاعاتی بیشتر مراقبت کنند
صریح
۱۲:۰۳ - ۱۳۹۳/۰۱/۱۷
با این مقاله موافقم.
از مولوی عبدالحمید هم تشکر می کنم.
آنتی شریعتمداری
۰۸:۱۸ - ۱۳۹۳/۰۱/۱۸
مولوی عبدالحمید شخصیت ارزنده ای است. به جای زدن بر طبل تفرقه باید بدانیم که همه ما مسلمان و ایرانی هستیم.