بیوگرافی حسن گل نراقی/مرا ببوس؛یگانه ی ماندگار حسن گل نراقی
حسن
گل نراقی در سال ۱۳۰۰به دنیا آمد.حرفه ی پدرش خرید و فروش
بلور و چینی عتیقه بود که پس از گذراندن تحصیلات متوسطه اش در این حیطه فعالیت کرد
به طوری که توانست در این رشته به کارشناسی ارزنده تبدیل شود.
از بازار تهران تا تصنیف مرا ببوس
حسن
گل نراقی سال ها در سرای بلورفروش های بازار تهران فعالیت کرد.او بسیار انسان
قناعت کار و درستکاری بود به طوری که بازرگانان و صنف بلور و چینی تا لحظات پایانی
عمرش بسیار به او احترام می گذاشتند.
نام
حسن گل نراقی با آهنگ مرا ببوس شهره شد و بسیاری او را با این آهنگ می شناسند.او
حرفه اش خوانندگی نبود و جزء خوانندگان حرفه ای دوران خود به شمار نمی آمد اما پس
از اجرای این آهنگ به عنوان یکی از خوانندگان ایرانی مشهور شد.
ستاره
مرد آهنگ دیگری از حسن گل نراقی ست که نتوانست به محبوبیت ترانه ی مرا ببوس برسد.
تصنیف مرا ببوس؛آواز اصفهان با پنجه های پرویز یاحقی و
مشیر همایون شهردار
تصنیف
محبوب مرا ببوس با شعر حیدر رقابی و آهنگ مجید وفادار در آواز اصفهان با ویولون
پرویز یاحقی و پیانوی مشیر همایون شهردار یکی از آثار ماندگار موسیقی ایران است که
در میان قدیمی ها و بسیاری از نسل های جوان از محبوبیت خاصی برخوردار می باشد.
شعر
مرا ببوس حیدر رقابی در مجموعه ی شعر آسمان اشک در اواخر دهه ی ۲۰منتشر
شد که در اواسط دهه ی سی توسط خواننده ی نه چندان مشهوری با نام پروانه در فیلمی
با عنوان اتهام اجرا شد اما موردتوجه قرار نگرفت تا اینکه پس از کودتای ۲۸مرداد
این ترانه برای نخستین بار از رادیو ایران با نام مستعار خواننده پخش شد که با
استقبال فراوانی روبرو شد و تا به امروز نیز جزء ماندگارترین آثار ایرانی ست.
به
جرات می توان گفت که مرا ببوس حسن گل نراقی یکی از آثاری ست که تمامی نسل ها چه از
دیروز و چه از امروز با آن ارتباط خوبی برقرار کرده و می کنند.
گل
نراقی با یک سبک خاص و منحصربفردی مرا ببوس را اجرا کرد و پس از اجرای آن که پس از
کودتا بود چندین بار به ساواک احضار شد تا علت اینکه چرا این ترانه را خوانده است
را برای آن ها بیان کند.
گل
نراقی در این خصوص بارها توانست بازجوها را متقاعد کند که این ترانه را صرفا به
دلیل زیبایی عاشقانه خوانده و خواننده ی حرفه ای نیست.
ژاله
علو درمورد ترانه ی مرا ببوس چنین گفته است: "خانم پروانه آن روزها با ترانه
ی آن بام بلند معروف شد و به جای من ترانه ی مرا ببوس را در فیلم اتهام
خواند."
برخی از نظرات درمورد مرا ببوس حسن گل نراقی
نظرات
متفاوتی درخصوص ساخت و سروده شدن ترانه مرا ببوس وجود دارد.
پرویز
خطیبی نمایشنامه نویس،طنزپرداز و برنامه ساز رادیو ایران درخصوص ضبط ترانه ی مرا
ببوس حسن گل نراقی چنین می نویسد:
"یک
روز که اعضای ارکستر بزرگ رادیو در استودیو شماره ۸
جمع شده بودند و انتظار روح‌الله خالقی را می‌کشیدند، حسن گل‌نراقی به دیدار پرویز
یاحقی آمد. حسن فرزند یکی از تجار معتبر بازار بود که با اکثر هنرمندان دوستی و
رفاقت داشت… او را به استودیو راهنمایی می‌کنند، در آنجا پرویز یاحقی با ویولن، و
یکی از نوازندگان با پیانو مشغول نواختن آهنگ «مرا ببوس» بودند. پرویز که چشمش به
گل‌نراقی می‌افتد، می‌گوید: به این آهنگ گوش بده! گل‌نراقی یکی دو بار به آهنگ گوش
می‌دهد و آن را زیر لب زمزمه می‌کند و در این ضمن مسئول ضبط برنامه موسیقی که پشت
دستگاه نشسته بود، دستگاه را به راه می‌اندازد و این قطعه را بی‌آنکه کسی متوجه
شود، ضبط می‌کند.
گل‌نراقی
به دنبال کار خودش می‌رود و مسئول ضبط، نوار ضبط شده را از طریق رئیس وقت رادیو
برای معینیان، سرپرست انتشارات رادیو می‌فرستد. وقتی معینیان و سایر مسئولان به
نوار گوش می‌دهند، تصمیم می‌گیرند که آن را پخش کنند و ماجرا را با پرویز یاحقی در
میان می‌گذارند. پرویز می‌گوید، این کار برای گل‌نراقی گران تمام می‌شود، زیرا او
از یک خانواده سرشناس مذهبی است، و پدرش با کارهای هنری به شدت مخالف است. قرار می‌شود
گل‌نراقی را به اداره رادیو دعوت کنند و موضوع را با خودش در میان بگذارند. گل‌نراقی
می‌آید و گفته‌های پرویز یاحقی را تأیید می‌کند، ولی به علت اصرار دوستان قبول می‌کند
نوار بدون ذکر نام، و با نام مستعار «خواننده ناشناس» پخش شود…"
سرانجام
حسن گل نراقی در مهرماه سال ۱۳۷۲ درگذشت و مزار او در امامزاده طاهر در
مهر شهر کرج قرار دارد.
