آیا دولت مشکلات کرونا و جنگ اقتصادی را آن طور که باید جدی گرفته؟

سلام نو – سرویس سیاسی: اسحاق جهانگیری، معاون اول رئیس جمهور و یکی از چهره‌های ارشد دولت که حداقل در ظاهر نقش مهمی در تصمیمات اقتصادی دولت دارد روز گذشته در  دیدار اعضای هیات مدیره خانه صنعت، معدن و تجارت با اشاره به اینکه شیوع کرونا باعث ورود کشور به دوره‌ای استثنایی شده، تاکید کرد که عده‌ای نمی‌خواهند واقعیت‌های جنگ اقتصادی و مسایل مرتبط با کرونا را بپذیرند.

انتقاد معاون اول رئیس جمهور، هرچند بی‌مورد نیست، اما با "اما و اگر"های بسیاری مواجه است. اگر امروز عده‌ای واقعیت‌های جنگ اقتصادی و کرونا را نمی‌بینند به خاطر این است که دولت به هزار و یک دلیل مایل نیست این واقعیت‌ها را نشان مردم دهد.

نمی‌شود رئیس جمهور به خاطر کم نیاوردن در برابر رقبای سیاسی یا هر مسئله دیگری بگوید که رشد اقتصادی منفی نبوده و بعد انتظار داشته باشیم مردم مسائل مربوط به جنگ اقتصادی را بپذیرند و رقبای سیاسی‌اش به او طعنه نزنند.

نمی‌شود رئیس جمهور بگوید که "این مسیر ملت ما را خسته نمی کند، بلکه آنها را برای تولید بیشتر و اینکه روابط نزدیک تری با همسایگان و کشورهای دوست داشته باشند، آماده تر می کند" و بعد انتظار داشته باشیم مردم با ما همراه باشند.

درباره کرونا هم وضعیت به همین شکل است. وقتی دولت به دلایل داخلی و خارجی عملا نمی‌خواهد عمق و شدت بحران را به جامعه منتقل کند نمی‌تواند انتظار همراهی جامعه با خود را داشته باشد.

وقتی رئیس جمهور از شنبه و یک شنبه عادی سخن می‌گوید و به هر دلیل جلوی سفرهای تفریحی بین شهری و بین استانی، مراسم‌های عروسی و عزا و عزاداری‌ها را نمی‌گیرد نمی‌تواند انتظار داشته باشد مردم مهمانی‌های کوچک خانگی، پیک‌نیک‌های دسته جمعی و مواردی از این دست را تعطیل کنند.

در واقع شرط اول جدی گرفتن جنگ اقتصادی و مسایل مرتبط با کرونا این است که دولت به طور یک دست و جدی نسبت به این واقعیت‌ها بنگرد و آن را با مردم در میان بگذارد، درست مثل زمان جنگ که همه می‌دانستیم در دوران جنگ قرار داریم. با این همه دولت فعلا به هر دلیلی مایل است بگوید شرایط عادی است پس نباید انتظار آرایش جنگی از مردم داشته باشد.

شاید مسئله بزرگ‌تر اساسا این باشد که دولت نسبت خود با وضعیت جدید را مشخص نکرده. روحانی آن چنان که معتقد است مسیر تحریم و فشار مردم را خسته نمی‌کند، همانطور هم معتقد است، یا حداقل پنج سال پیش معتقد بود، "کسانی که می‌گویند تحریم مهم نیست انگار از جیب مردم خبر ندارند."

درباره کرونا هم روحانی همان وقت که به برگزاری عزاداری محرم و کنکور رضایت می‌دهد به طور پیوسته مردم را از حضور در هر اجتماعی باز می‌دارد.

چنین موضع‌گیری‌هایی برای رئیس جمهور احتمالا توجیهاتی سیاسی به خصوص در سطح بین الملل دارد، اما باید پذیرفت تصویر آن در داخل کشور از حسن روحانی مردی با حرف‌هایی متضاد و غیر قابل اتکار می‌سازد که توان تصمیم‌گیری درست را ندارد. چنین رئیس جمهور و دولتی به طور طبیعی نمی‌تواند جدیت لازم را برای مبارزه با جنگ اقتصادی یا کرونا به جامعه منتقل کند.

حسن روحانی روزگاری و در دوران انتخابات در دفاع از رویکردهای بیژن زنگنه گفته بود که "تحریم نعمت است ولی برای آنها که می خواهند بخورند! نه برای ملت." باید آن حسن روحانی که ضد تحریم بود، به هیچ وجه تحریم را تقدیس نمی‌کرد و افزایش قیمت دلار را دست در جیب مردم کردن می‌دانست در برابر رئیس جمهور فعلی نشاند تا راه درست را به او نشان دهد.

شاید با چنین کاری رئیس جمهور به خاطر بیاورد که چگونه می‌شود کرونا و جنگ اقتصادی را جدی گرفت تا جامعه نیز آن‌ها را آن طور که باید جدی بگیرد.