سلام نو-سرویس گردشگری: گورستانی جذاب، آداب و رسوم دفن و بیشتر مردم ناپدید شده را نشان می‌دهد.
نبطی‌ها برای چندین قرن بر مسیرهای تجاری کاروان‌های باستانی بین مدیترانه و جنوب عربستان تسلط داشتند. اما آنها تاریخ خود را ننوشتند: آنها آن را دفن کردند. در انتهای جنوبی سرزمین‌های نبطی، در شمال غربی عربستان سعودی، ۱۰۹ مقبره شهر باستانی هگرا داستان‌هایی از گذشته باشکوه نبطیان را روایت می‌کنند.
این مقبره‌ها که از صخره‌های مرتفع و عسلی رنگ برآمده از ماسه‌های آفتاب گرفته حکاکی شده‌اند، گورستانی را در اطراف مرکز شهر هگرا تشکیل می‌دهند. از معماری خشت و گلی شهر محصور شده اندکی باقی مانده است. با این حال، مقبره‌ها در طول قرن‌ها خورشید خشن و فرسایش در شرایط فوق‌العاده خوبی پشت سر گذاشته‌اند، و بیش از ۱۳۰ حلقه چاه باقیمانده که برای اولین بار توسط نبطی‌ها ایجاد شد، گواهی بر تخصص آنها در مدیریت آب است.
مقبره‌هایی که به خوبی حفظ شده‌اند در هگرا، نگاهی اجمالی به دین و فرهنگ نبطیان دارند.
آثار خلاقانه نشنال جغرافی
اکثریت قریب به اتفاق مقبره‌ها شامل نماهای تزئین شده است که بینشی از روابط این جامعه قبیله‌ای عرب با فرهنگ‌های دیگر تا زمان از دست دادن استقلال خود به رم در سال ۱۰۶ پس از میلاد می‌دهد. تمامی مقبره‌های تاریخی به قرن اول بعد از میلاد برمی‌گردند و بسیاری از آنها عقاب‌های حکاکی شده، چهره‌های اساطیری، مارها و ابوالهول‌ها را نشان می‌دهند.
اما این نوشتار است که این مقبره‌ها را منحصر به فرد نبطی و نیز منحصر به فرد هگرا می‌کند. این گورستان حدود ۳۰۰ مایل (یا حدود ۵۰۰ کیلومتر) از پایتخت نبطی، پترا، فاصله دارد. با این حال، برخلاف همه مقبره‌ها به جز یکی از مقبره‌های پترا، بیش از ۳۰ نمای مقبره هگرا دارای کتیبه‌هایی هستند که روی صخره حک شده‌اند. آنها متون قانونی هستند که نام مالکان و گاهی اوقات نقش آنها را در جامعه ذکر می‌کنند. آنها به خط نبطی، انواع آرامی، که بعداً به عربی تبدیل شد، نوشته شده‌اند.
این کتیبه مقبره حکاکی شده بر روی سنگ جزئیات مالکیت مقبره را نشان می‌دهد. از خط نبطی استفاده می‌کند که بعدها به خط عربی تبدیل شد.
تا زمانی که کاوش‌های بزرگ در هگرا در سال ۲۰۰۸ آغاز شد، همان سالی که این مکان به عنوان اولین میراث جهانی یونسکو در عربستان سعودی تبدیل شد، آنچه در مورد نبطی‌ها می‌دانستیم عمدتا از مورخان یونان و روم باستان گرفته شده بود. دیودوروس سیسیلی درباره آنها نوشت: در حالی که بسیاری از قبایل عرب از صحرا به عنوان چراگاه استفاده می‌کنند، نبطی‌ها از نظر ثروت بسیار از دیگران پیشی می‌گیرند، اگرچه تعداد آنها بیش از ۱۰۰۰۰ نفر نیست.
مقبره‌ها انعکاسی از آن ثروت بودند و برای افزایش اعتبار خانواده‌ای که به آن تعلق داشتند، خدمت می‌کردند بزرگترین و تزئین‌شده‌ترین مقبره‌ها به عمد ساخته شده بودند تا از مرکز شهر هگرا قابل مشاهده باشند. چندین مالک استراتژیک بودند، کلمه‌ای یونانی که نبطی‌ها برای توصیف فرماندار محلی که دارای وظایف نظامی و اداری بود، قرض گرفتند. بسیاری از آثار باستانی نیز در داخل مقبره‌ها نهشته شده بود که برخی از آنها از بین النهرین، مدیترانه یا اغلب از پترا وارد شده بودند. دستبندهای برنزی، انگشترها، گردنبندهایی از دانه‌ها یا مهره‌های شیشه‌ای و همچنین اشیایی از زندگی روزمره مانند شانه، لوله‌های لوازم آرایش، دستمال‌های گلدوزی شده و سکه‌ها همگی در این مقبره‌ها یافت شده است. مراقبت در دفن به بقایای فیزیکی نیز کشیده شد. دانشمندان با تجزیه و تحلیل بقایای مواد آلی کشف‌شده بر روی استخوان‌ها و تکه‌های نساجی یافت شده در مقبره‌ها، نشان دادند که نبطی‌ها بدن متوفی را با مخلوطی از چربی‌ها و رزین‌هایی که از درختان و درختچه‌های حاوی بخور گرفته می‌شد می‌پوشاندند.
نام برخی از مقبره‌ها برای زنان است که نشان‌دهنده حق قانونی آنها برای داشتن مقبره است و در متون نیز تصریح شده است که فرزندانشان می‌توانند آنها را به ارث ببرند. همانطور که در بسیاری از جوامع وجود دارد، کتیبه‌ها شامل نفرین‌هایی هستند که به هر کسی که مقبره را نقض می‌کند یا تلاش می‌کند آن را ادعا کند.
این طاقچه‌ای است که ووشوه دختر باگرات در قبر صخره‌ای متعلق به خود و دخترانش برای خود ساخته است. هر که آن را برای خود بگشاید یا او را برای همیشه از این گورستان خارج کند، در برابر ارباب ما حارطات، پادشاه نبطیان، دوستدار قومش، به مبلغ هزار سَلَه حَرِتیت مسئول خواهد بود و دوشارا، خدای مولای ما، و همه خدایان لعنت کنند هر که این ووشو را برای همیشه از این طاقچه بر دارد.
اسرار باقی مانده است، از جمله اینکه چرا برخی از مقبره‌ها هرگز تکمیل نشدند. بزرگترین مقبره هگرا لیهیان پسر کوزا - ۷۲ فوت (۲۲ متر) ارتفاع دارد اما ناتمام است و سؤالات زیادی را در مورد آنچه در این خانواده رخ داده است ایجاد می‌کند.
امروزه مقبره‌ها یکی از هیجان‌انگیزترین جنبه‌های هگرا را برای بازدیدکنندگان و همچنین باستان‌شناسانی نشان می‌دهند که به کشف داستان‌های فرهنگ نبطی از طریق بررسی، کاوش و تجزیه و تحلیل مواد ادامه می‌دهند. این مقبره‌ها فراتر از دیدنی بودن، به عنوان آرشیو زنده نیز عمل می‌کنند، مخصوصا برای بازدیدکنندگان سعودی که برای اولین بار در این بخش از میراث طولانی خود تحقیق می‌کنند و می‌دانند که اجداد نبطی آنها چگونه به زندگی خانوادگی، مذهب، اقتصاد و جامعه نگاه می‌کنند.
نظرات